nа́silně
61fluorowiec — m II, D. fluorowiecwca; lm M. fluorowiecwce, D. fluorowiecwców chem. fluorowce «pierwiastki należące do VII grupy głównej naturalnego układu okresowego Mendelejewa, mające silne właściwości utleniające» …
62fosforyn — m IV, D. u, Ms. fosforynnie; lm M. y chem. fosforyny «sole kwasu fosforawego; stanowią silne środki redukujące, a jednocześnie są słabymi utleniaczami» …
63frapować — ndk IV, frapowaćpuję, frapowaćpujesz, frapowaćpuj, frapowaćował «wywierać silne wrażenie, zaciekawiać» Frapować otoczenie swoim zachowaniem. ‹fr.› …
64frapujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. frapować (p.) frapujący w użyciu przym. «bardzo interesujący, ciekawy, wywierający silne wrażenie» Frapująca zagadka. Frapujący film, temat, utwór …
65gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …
66gorczycznik — m III, D. a, N. gorczycznikkiem; lm M. i 1. bot. «Barbaraea, roślina zielna z rodziny krzyżowych, rosnąca na wilgotnych łąkach, przydrożach i żwirowiskach, występująca w dwunastu gatunkach, z których najbardziej znany jest gorczycznik pospolity,… …
67gorzeć — ndk III, gorzećeję, gorzećejesz, gorzećeje, gorzećej, gorzećrzał, gorzećrzeli «palić się, płonąć; paląc się świecić» Stodoła gorzała. przen. a) «być ogarniętym przez jakieś silne, gwałtowne uczucie» Gorzeć miłością, żądzą. Gorzeć ze wstydu. b)… …
68groza — ż IV, CMs. grozazie, blm 1. «to, że coś jest groźne; cecha rzeczy lub zjawiska wywołująca strach, przerażenie; przeraźliwość, niebezpieczeństwo» Groza położenia, sytuacji, śmierci. Atmosfera grozy. Scena pełna grozy. 2. «silne uczucie lęku,… …
69grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… …
70halny — przym. od II hala Roślinność halna. ∆ Wiatr halny «silny i porywisty wiatr o typie fenu, występujący w Karpatach i Sudetach po ich stronie zawietrznej, wiejący od szczytów ku dolinom, powodujący ocieplenie» halny w użyciu rzecz. «wiatr halny»… …
