nа́silně

  • 41spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …

    Słownik frazeologiczny

  • 43żołądek — 1. Głód, strach ściska komuś żołądek «ktoś odczuwa nieprzyjemne skurcze żołądka pod wpływem głodu lub strachu»: Buty taplały się, krok za krokiem, w lepkiej mazi. Po plecach ciekły strużki potu i deszczu. A na dodatek głód ściskał mi już żołądek …

    Słownik frazeologiczny

  • 44Achilles — m IV, DB. a, Ms. Achillessie ∆ anat. Ścięgno Achillesa «duże, bardzo silne ścięgno mięśnia trójgłowego łydki, mające przyczep na guzie kości piętowej; ścięgno piętowe» ◊ Pięta Achillesa «czyjaś słaba strona, dziedzina, w której ktoś nie jest… …

    Słownik języka polskiego

  • 45afekt — m IV, D. u, Ms. afektkcie; lm M. y 1. psych. «stan uczuciowy o dużej intensywności, zwykle krótkotrwałej, któremu towarzyszą wyraźne symptomy fizjologiczne oraz osłabienie kontroli rozumu nad zachowaniem; silne podniecenie, wzburzenie» Gwałtowny… …

    Słownik języka polskiego

  • 46amok — m III, D. u, N. amokkiem, blm «stan agresywnej depresji, połączony z manią mordu, wywołany zwykle chorobliwą zazdrością lub utratą mienia i uczuciem niecelowości życia, obserwowany wśród ludności tubylczej na Malajach; potocznie: silne… …

    Słownik języka polskiego

  • 47azotan — m IV, D. u, Ms. azotannie; lm M. y chem. azotany «pochodne nieorganiczne (sole) lub organiczne (estry) kwasu azotowego; sole substancje krystaliczne rozpuszczalne w wodzie i mające silne właściwości utleniające; stosowane jako nawozy mineralne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 48bark — I m III, D. u, N. barkkiem; lm M. i 1. «zespół kości łączący kończynę górną (u zwierząt przednią) z tułowiem» KoścI barku. Lewy, prawy bark. 2. zwykle w lm «górna część grzbietu poniżej karku od jednego stawu ramiennego do drugiego; ramiona» Mieć …

    Słownik języka polskiego

  • 49bentonit — m IV, D. u, Ms. bentoniticie; lm M. y petr. «osadowa skała ilasta, biała lub żółta, składająca się głównie z minerału montmorylonitu, mająca silne właściwości absorpcyjne; używana dzięki temu jako środek oczyszczający w przemyśle naftowym,… …

    Słownik języka polskiego

  • 50błysk — m III, D. u, N. błyskkiem; lm M. i «nagłe, krótkie, silne światło, błyśnięcie; odblask światła» Błysk latarki, reflektora. Błyski pękających granatów. Błysk sierpa. przen. Złe, figlarne błyski w oczach …

    Słownik języka polskiego