nа́silně
111rzymski — rzymskiscy «właściwy kulturze, sztuce, cywilizacji i umysłowości starożytnych Rzymian; związany z tą kulturą, sztuką i cywilizacją, wzorowany na niej; klasyczny» ∆ Cyfry rzymskie «cyfry wprowadzone w starożytnym Rymie, dziś używane niekiedy przy… …
112sensacja — ż I, DCMs. sensacjacji; lm D. sensacjacji (sensacjacyj) 1. «silne wrażenie spowodowane zaskakującym wydarzeniem, niespodziewaną wiadomością, wielkie zainteresowanie wywołane przez coś niezwykłego; wiadomość, zdarzenie wywołujące takie wrażenie,… …
113serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …
114siarczyn — m IV, D. u, Ms. siarczynnie; lm M. y chem. siarczyny «sole kwasu siarkawego mające silne właściwości redukujące, stosowane między innymi do bielenia wełny, słomy i masy drzewnej oraz w przemyśle farbiarskim, winiarskim itd.» Siarczyn potasowy.… …
115smecz — m II, D. u; lm M. e, D. ów a. y sport. «w tenisie: silne zbicie piłki z powietrza poprzedzone odchyleniem ciała i zamachem wykonanym sponad głowy; ścięcie piłki z góry» ‹ang.› …
116stężenie — n I 1. rzecz. od stężyć, stężeć ∆ Stężenie pośmiertne «samoistne zwiększenie się spoistości mięśni, występujące w kilka godzin po śmierci, usztywniające i utrwalające pozycję ciała, ustępujące po paru dobach» 2. chem. «zawartość danego składnika… …
117strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… …
118synapizm — m IV, D. u, Ms. synapizmzmie; lm M. y farm. «okład z papki lub z ciasta sporządzonego ze spreparowanych nasion gorczycy czarnej albo plaster przesycony olejkiem gorczycowym, powodujący silne miejscowe przekrwienie i podrażnienie skóry, stosowany… …
119światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające …
120świerzb — m IV, D. u, Ms. świerzbbie, blm med. wet. «zakaźna pasożytnicza choroba skóry u ludzi i zwierząt, wywołana przez świerzbowce; charakteryzuje się występowaniem na skórze (szczególnie rąk, ud i brzucha) krost, pęcherzyków, nadżerek powodujących… …
