nəyi kimin

  • 111bitərəf — f. və ə. 1) heç kimin tərəfini saxlamayan; 2) nə lehinə, nə də əleyhinə …

    Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • 112həqqülqədəm — ə. həkimin xəstə üstünə gedərkən aldığı pul …

    Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • 113acıq — is. Hirs, hiddət, qeyz, qəzəb. Acığın cana ziyanı var. (Ata. sözü). <Əziz bəy:> Bir güzgüyə bax, gör gözlərin acığından qan çanağına dönübdür. M. F. A.. İçərimdə zəhərli ilan kimi bir acıq və kin qıvrılırdı. M. İ.. Cəmil . . güləndə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 114adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 115alçı — is. Aşıq aşıq oyununda: aşığın bir üzü, toxan üzün arxa tərəfi. İkinci aşıq isə başqalarının əli ilə oynadılır, gah alçı durar, gah toxan. Belələrinə maça da deyilir. – Oynayanların birisi aşığın alçı durduğunu sübut etdikdə, o birisi aşığın alçı …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 116alt — is. 1. Bir şeyin aşağı hissəsi, üstünün əks tərəfi, səth üzərinə qoyulan tərəfi. Qənddanın altı. Dibçəyin altı. Qutunun altı. Çəlləyin altı qopdu. // Örtülü bir şeyin üst tərəfinin əksi, aşağısındakı yer. Damın altı. Talvarın altı. Ağacın altında …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 117aparılmaq — «Aparmaq»dan (1, 2, 3, 8 və 12 ci mənalarda) məch. Sərnişinlərin hamısı yerlərinə aparıldı. Mübarizə aparılmaq. Təşviqat aparılmaq. – Raya özünün haraya və kimin evinə aparıldığını bilmirdi. M. S. O.. <Allahqulu:> Oğlumun haraya… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 118aparmaq — f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək bir yerdən başqa yerə köçürmək, gətirmək. Uşağı qucağında aparmaq. Yükü dalında aparmaq. Tayı çiynində aparmaq. – Həkimin nüsxəsini heç dərmanxanaya aparmadım. M. C.. // Daşımaq, nəql etmək …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 119aptekçi — is. 1. Həkimin resepti ilə dərman hazırlayan aptek işçisi; əczaçı. . . Qız stol başında aptekçilər kimi dərmanlar əhatəsində oturmuşdur. M. C.. 2. köhn. Aptek sahibi. Bir rus aptekçisinə izn verilib qiraətxana açsın. C. M …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 120araşmaq — f. məh. Axtarmaq, aramaq; soraqlaşmaq, xəbər almaq. Kimin kim eşq bağlar əl ayağın, dəxi açılmaz; Bu müşkül mənini çox kimsədən Qövsi araşıbdır. Qövsi …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti