mrużyć powieki

  • 1mrużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mrużyćżę, mrużyćży, mrużyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zamykać częściowo oczy, przysłaniać je powiekami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrużyć oczy od blasku. Mrużyć sennie powieki. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2mrużyć — ndk VIb, mrużyćżę, mrużyćżysz, mruż, mrużyćżył, mrużyćżony «przysłaniać oczy powiekami; przymykać powieki» Mrużyć oczy w słońcu, od światła. mrużyć się «o oku, powiece: przymykać się» Oczy się mrużą od blasku. Oczy dziecka mrużą się sennie …

    Słownik języka polskiego

  • 3powieka — ż III, CMs. powiekaece; lm D. powiekaek «ruchoma fałda skórno mięśniowa, wysłana spojówką, zakończona rzęsami, chroniąca oko przed urazami mechanicznymi, zbyt silnym światłem itp.» Dolna, górna powieka. Mrużyć powieki. Przymknąć, zacisnąć powieki …

    Słownik języka polskiego

  • 4oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego