mrużyć

  • 1mrużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mrużyćżę, mrużyćży, mrużyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zamykać częściowo oczy, przysłaniać je powiekami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrużyć oczy od blasku. Mrużyć sennie powieki. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2mrużyć — ndk VIb, mrużyćżę, mrużyćżysz, mruż, mrużyćżył, mrużyćżony «przysłaniać oczy powiekami; przymykać powieki» Mrużyć oczy w słońcu, od światła. mrużyć się «o oku, powiece: przymykać się» Oczy się mrużą od blasku. Oczy dziecka mrużą się sennie …

    Słownik języka polskiego

  • 3mrużyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o powiece, oku: przymykać się, zwężać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczy się mrużą od silnego światła. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 5jasność — ż V, DCMs. jasnośćści 1. blm «światło, blask wysyłane przez źródło światła; intensywność światła, oświetlenia» Oślepiająca, wielka, promienna jasność. Jasność dnia. Mrużyć oczy przed jasnością słońca. ∆ fot. Jasność obiektywu «wielkość… …

    Słownik języka polskiego

  • 6mrużenie — ↨ mrużenie się n I rzecz. od mrużyć (się) …

    Słownik języka polskiego

  • 7oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… …

    Słownik języka polskiego

  • 8powieka — ż III, CMs. powiekaece; lm D. powiekaek «ruchoma fałda skórno mięśniowa, wysłana spojówką, zakończona rzęsami, chroniąca oko przed urazami mechanicznymi, zbyt silnym światłem itp.» Dolna, górna powieka. Mrużyć powieki. Przymknąć, zacisnąć powieki …

    Słownik języka polskiego

  • 9sennie — sennieej 1. «w sposób właściwy komuś sennemu, śpiącemu» Mruknąć, odezwać się sennie. Sennie mrużyć oczy. Poruszać się sennie. 2. «w sposób wywołujący sen; usypiająco» Nastrajać sennie. Było cicho i sennie. przen. Żaglówka sennie kołysała się na… …

    Słownik języka polskiego

  • 10ślepie — n I, D. ślepiepia; lm M. ślepiepia, D. ślepiepiów a. ślepiepi zwykle w lm 1. «oczy zwierzęcia» Błyszczące ślepia kota. Dzikie, złe ślepia wilka. 2. posp. «oczy ludzkie» Wybałuszać, wytrzeszczać na kogoś ślepia. Błysnąć, łypnąć ślepiami. Mrużyć… …

    Słownik języka polskiego