miror

  • 81IGILIUM — Hetrusci litoris ins contra Cosanum, ut Plin. ait, litus, sive ante Argentarium prom. hodieque vulgo vocatur Giglio, Gallis l Isle du Lys. De quo Rutil. in Itin. Eminus Igilii sylvosa cacumina miror, Quam fraudare nefas laudis honore suae. Baudr …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 82JACOBUS VI — JACOBUS VI. Rex Scotiae, et I. Magnae Britanniae, fil. Mariae Stuartae, ex Henrico Stuarto, A. C. 1566. Aet. 1. coronatus; Matrem in Anglia decollari indoluit; insidias procerum quorundam admirabili felicitate evasit, ab Elizabetha haeres dictus… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 83LANISTA — Isid. est praefectus Gladiatorum, qui eos ad mutuam lanienam instituebat. Vox Thufca. ab hisce enim Gladiatores, Nic. Damasc. Conducebantur Lanistae ingenti pretio: qui, cum opus esset, proposita paria indicabant, quanti? iugulatorum pretia non… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 84ORACULUM — Luc. Senecae Praefat. l. 1. Controv. voluntas est divina hominis ore denuntiata. Ciceroni Topic. Deorum Oratio. Hinc, quod Principes Romani aliquid Maiestatis superhumanae, unde Divi appellabantur, sibi attribuêre, Deorumque e numero sese esse… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 85PELAGIAE Conchae — apud Plin. l. 9. c. 35. Miror ipso tantum gaudere eas caelô, sole rubescere, candoremque perdere, ut corpus humanum. Quare praecipuum custodiunt pelagiae altius mersae, quam ut penetrent radii: sunt αἱ ἐμβύθιοι, ut Isidorus vocat, quae in fundo… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 86PERSAEPOLIS — urbs Persidis, a Perseo condita, teste Strab. l. 15. quam postea Alexander ebrius demoliri iussit. Non longe sitam fuisse ab Araxe innuit idem Strabo, ubi supra: Πὸς αὐτῇ δὲ Περσαιπόλει, τὸν Α᾿ράξην διέβη. Subdit, Η῏ν δὲ ἡ Πεσσάιπολις ἔχουσα… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 87POMPEJUS Macula — de quo sic Macrob. Saturn. l. 2. c. 2. Faustus Sullae filius, quum soror eius eôdem tempore duos moechos haberet; Fulvium Fullonis filium, et Pompeium Maculam; Miror, inquit, sororem meam habere Maculam, quum Fullonem habeat …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 88RIPHAEI — montes. Ρ῾ιπὴ Graecis impetus est, unde dicti Riphaei vel Rhipaei montes Scythiae a ventis inde cum impetu flantibus. Dalechampius in notis ad Plinium, l. 5. c. 27. ubi fit mentio horum montium: Fallitur (inquit) Plinius, nulli enim exsistunt… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 89SESOSTRIS — Aegyptiorum Rex, Moeridis successor, iuxta quosdam, sed non sine insigni parachronismo, qui subactis maris Rubri accolis, alveum navigabilem conatus est ducere ex Nilo in mare Rubrum. Idem et Colchos ac Geras creditur subegisse, regionesque omnes …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 90SPOLIA — proprie appellata sunt olim pannicularia ea, quibus indutus erat reus, cum ad supplicium deducebatur. l. 6. ff. de hon. damnat. Unde Spoliare, vestes reorum exuere; quae a lictoribus plerumque distrahi et inter eos dividi solebant: et… …

    Hofmann J. Lexicon universale