milczenie

  • 81wzgardliwy — wzgardliwywi, wzgardliwywszy «wyrażający wzgardę; rzadziej: okazujący komuś wzgardę, gardzący kimś» Wzgardliwy uśmiech. Wzgardliwe milczenie, spojrzenie, zachowanie. Wzgardliwe machnięcie ręką …

    Słownik języka polskiego

  • 82zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 83zalegać — ndk I, zalegaćam, zalegaćasz, zalegaćają, zalegaćaj, zalegaćał zalec a. zalegnąć dk Vc, zalegaćlegnę, zalegaćlegniesz, zalegaćlegnij, zalegaćległ, zalegaćlegli, zalegaćległszy 1. «pokrywać, zajmować jakąś przestrzeń (zwykle o dużej liczbie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 84zapanować — dk IV, zapanowaćnuję, zapanowaćnujesz, zapanowaćnuj, zapanowaćował rzad. zapanowywać ndk VIIIa, zapanowaćowuję, zapanowaćowujesz, zapanowaćowuj, zapanowaćywał 1. «osiągnąć nad kimś władzę, zawładnąć kimś, czymś» Zapanować nad otoczeniem.… …

    Słownik języka polskiego

  • 85zapaść — I dk Vc, zapaśćpadnę, zapaśćpadniesz, zapaśćpadnij, zapaśćpadł, zapaśćdłszy zapadać ndk I, zapaśćam, zapaśćasz, zapaśćają, zapaśćaj, zapaśćał 1. «osunąć się w głąb, spaść, opuścić się w dół; stać się wklęsłym, wklęsnąć; zagłębić się, pogrążyć się …

    Słownik języka polskiego

  • 86złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87zmowa — ż IV, CMs. zmowawie; lm D. zmów «ciche, potajemne porozumienie w jakiejś sprawie, zwykle skierowane przeciwko komuś; spisek» Być w zmowie z kimś. Zmowa przeciw komuś. ◊ Zmowa milczenia «ukartowane, niechętne, wrogie milczenie; przemilczenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 88Цесьлевский, Тадеуш — (Cieslewski, Tadeusz) (17.04.1895, Варшава 08.1944, точная дата неизвестна, Варшава)    польский художник, теоретик и историк искусства, прозаик, драматург, автор философских дневников. Сын художника акварелиста Тадеуша Цесьлевского старшего. В… …

    Энциклопедический словарь экспрессионизма

  • 89cisza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak jakichkolwiek odgłosów, dźwięków, hałasów, rozmów; cichość; milczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absolutna, głęboka, głucha, grobowa cisza.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 90głęboki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, głębokiocy, głębokibszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnący się pionowo w dół znacznie bardziej niż coś tego samego rodzaju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka studnia, rozpadlina.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień