milczenie
71przygniatająco — przysłów. od przygniatający a) w zn. 1: Góry lodowe wyglądały przygniatająco. b) w zn. 2: Milczenie działało przygniatająco …
72słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …
73srebro — n III, Ms. srebrobrze; lm D. srebrober 1. «(Ag) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 47, metal szlachetny, biały, o pięknym połysku, miękki, ciągliwy, kowalny; występuje w stanie rodzimym, w postaci minerałów oraz jako… …
74szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… …
75trapista — m odm. jak ż IV, CMs. trapistaiście; lm M. trapistaiści, DB. trapistatów rel. «członek zakonu katolickiego założonego w 1664 r. jako odłam cystersów, praktykującego stały post i stałe milczenie; w lm nazwa tego zakonu» ∆ Ser trapistów «półtwardy …
76ts — + tss pot. «wykrzyknik nakazujący milczenie, zachowanie ciszy» Ts, cicho, ani słowa! …
77uparty — upartyrci 1. «odznaczający się uporem; upierający się przy czymś; wytrwały» Uparte dziecko. Być upartym w realizowaniu swoich planów, zamierzeń. ◊ pot. Uparty jak kozioł, jak osioł «bardzo uparty» 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś uporu;… …
78uporczywy — uporczywywi, uporczywywszy «trudny do usunięcia, zlikwidowania; utrzymujący się długo, uciążliwy» Uporczywe bóle głowy. Uporczywe milczenie. Uporczywa choroba …
79wrogi — wrodzy 1. «o państwie, kraju itp.: będący wrogiem, pozostający z innym państwem, krajem w stanie wojny; należący do wroga, dokonywany przez niego; nieprzyjacielski» Wrogie państwa. Wroga artyleria. Wrogie samoloty. Wroga ideologia. Wroga polityka …
80wymowny — wymownyni, wymownyniejszy 1. «mający dar pięknego mówienia, przemawiania, lubiący dużo mówić; elokwentny» Wymowny kaznodzieja, adwokat, poseł. 2. «wiele znaczący, wyrazisty, wyraźny; przekonywający» Wymowny gest. Wymowne spojrzenia, milczenie.… …
