mienie społeczne

  • 1mienie — n I, blm książk. «ogół rzeczy materialnych będących czyjąś własnością; majątek, dobytek» Mienie ruchome, nieruchome. Mienie państwowe, społeczne, osobiste. Utracić, roztrwonić mienie. Przepadek mienia na rzecz skarbu państwa …

    Słownik języka polskiego

  • 2społeczny — społecznyni 1. «odnoszący się do społeczeństwa; powstający, tworzący się w społeczeństwie; realizowany w społeczeństwie, przez społeczeństwo, związany ze społeczeństwem» Ustrój społeczny. Rozwój, ruch, przewrót społeczny. Grupa, klasa społeczna.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3społeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, społecznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący społeczeństwa lub jego części; powstający, realizowany w społeczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustrój społeczny. Klasa, warstwa… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4zagarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagarniaćam, zagarniaća, zagarniaćają, zagarniaćany {{/stl 8}}– zagarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zagarniaćnę, zagarniaćnie, zagarniaćnij, zagarniaćnął, zagarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5defraudować — ndk IV, defraudowaćduję, defraudowaćdujesz, defraudowaćduj, defraudowaćował, defraudowaćowany «dopuszczać się defraudacji; przywłaszczać sobie coś powierzonego (zwłaszcza pieniądze); sprzeniewierzać» Defraudować mienie państwowe, pieniądze… …

    Słownik języka polskiego