mieć cel

  • 11gwiazda — 1. Czyjaś gwiazda gaśnie «ktoś przestaje być popularny, traci szczęście, powodzenie, sławę»: Widzę od paru lat, jak powoli gaśnie moja gwiazda i ja gasnę. T. Konwicki, Świat. 2. Gwiazda przewodnia «ideał, do którego się dąży, cel przyświecający… …

    Słownik frazeologiczny

  • 12życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …

    Słownik języka polskiego

  • 13pojęcie — Nie mieć pojęcia (o czymś); pot. nie mieć zielonego, najmniejszego, bladego pojęcia (o czymś) «nic o czymś nie wiedzieć, zupełnie sobie czegoś nie wyobrażać»: Nie miałem pojęcia o łowieniu ryb, kierowaniu łodzią. Czułem się jak kretyn, gdy ci… …

    Słownik frazeologiczny

  • 14widok — 1. Być, stać itp., postawić, położyć itp. coś na widoku «być, stać itp. na widocznym miejscu, postawić, położyć itp. coś na widocznym miejscu»: W czasie firmowych rozmów i negocjacji staraj się zawsze być na widoku, czyli obok swojego szefa. CKM… …

    Słownik frazeologiczny

  • 15brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …

    Słownik języka polskiego

  • 16dążyć — ndk VIb, dążyćżę, dążyćżysz, dąż, dążyćżył 1. «iść, zmierzać w określonym kierunku» Dążyć do domu, do kraju. 2. «mieć wytknięty cel i chcieć go osiągnąć, mieć jakieś zamierzenie, zmierzać do czego, chcieć coś wykonać» Dążyć do celu, dobrobytu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17ideał — m IV, D. u, Ms. ideałale 1. blm «coś absolutnie doskonałego, doskonałość; wzór doskonałości, okaz najdoskonalszy, który stanowi normę, probierz przy ocenie rzeczy, osobników itp. należących do tego samego gatunku» Ideał człowieka, pedagoga. Ideał …

    Słownik języka polskiego

  • 18kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… …

    Słownik języka polskiego

  • 19kredyt — m IV, D. u, Ms. kredytycie; lm M. y 1. «pożyczka, odstąpienie określonej wartości w pieniądzu lub w towarach na warunkach zwrotu równowartości w ustalonym terminie; wynagrodzeniem za udzielenie kredytu jest procent» Kredyt bankowy, handlowy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 20miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …

    Słownik języka polskiego