między siebie

  • 81przeskoczyć — dk VIb, przeskoczyćczę, przeskoczyćczysz, przeskoczyćskocz, przeskoczyćczył, przeskoczyćczony przeskakiwać ndk VIIIb, przeskoczyćkuję, przeskoczyćkujesz, przeskoczyćkuj, przeskoczyćiwał, przeskoczyćiwany 1. «skoczyć z jednego miejsca na inne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 82przeświecać — ndk I, przeświecaćca, przeświecaćają, przeświecaćał 1. «świecąc przenikać przez jakąś przeszkodę, zasłonę; być widocznym przez coś, spod czegoś, spoza czegoś, między czymś; prześwitywać, przebijać» Księżyc prześwieca spoza chmur. Przez zieleń… …

    Słownik języka polskiego

  • 83równoważność — ż V, DCMs. równoważnośćści, blm 1. rzecz. od równoważny Równoważność wzajemnych świadczeń. 2. log. «stosunek zachodzący między wyrażeniami mającymi tę samą wartość logiczną, polegający na tym, iż wyrażenia te wzajemnie z siebie wynikają… …

    Słownik języka polskiego

  • 84rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …

    Słownik języka polskiego

  • 85rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 86smar — m IV, D. u, Ms. smarze; lm M. y «substancja o konsystencji od półpłynnej do stałej, w której skład wchodzą głównie oleje mineralne lub syntetyczne, zagęszczone najczęściej mydłami lub stałymi węglowodorami, używana do smarowania części maszyn,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …

    Słownik języka polskiego

  • 88stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …

    Słownik języka polskiego

  • 89szczelinomierz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «narzędzie do sprawdzania szczelin i luzów między powierzchniami umieszczonych blisko siebie elementów, składające się z szeregu wzorcowych płytek o dokładnie określonych grubościach» …

    Słownik języka polskiego

  • 90ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki …

    Słownik języka polskiego