między siebie

  • 41odległość — ż V, DCMs. odległośćści; lm MD. odległośćści 1. «przestrzeń oddzielająca od siebie dwa porównywane pod tym względem punkty; dystans, odstęp, oddalenie» Duża, wielka, znaczna odległość. Odległość od miasta do miasta. Mierzyć odległość. Przebyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 42pani — ż I, DCWMs. panini, B. paninią; lm D. pań 1. «kobieta» Starsza pani. Szykowna, wytworna pani. Była tu jakaś pani. 2. «forma grzecznościowa, używana przy zwracaniu się do kobiety lub w wypowiedziach o kobiecie, z którą się nie jest w stosunkach… …

    Słownik języka polskiego

  • 43pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… …

    Słownik języka polskiego

  • 44pośredni — 1. «nie dotyczący czegoś wprost, bezpośrednio; niebezpośredni, uboczny, dalszy» Załatwić coś drogą pośrednią. Coś ma na coś pośredni wpływ. Nawiązywać z kimś pośrednie kontakty. ∆ ekon. Koszty pośrednie «koszty ogólne związane z organizacją… …

    Słownik języka polskiego

  • 45proporcja — ż I, DCMs. proporcjacji; lm D. proporcjacji (proporcjacyj) 1. «stosunek do siebie dwóch lub więcej wielkości; stosunek części składowych jakiejś całości do tej całości lub do siebie nawzajem; w dziele sztuki określony przez kanon» Proporcje… …

    Słownik języka polskiego

  • 46rozwarcie — n I 1. rzecz. od rozewrzeć. 2. «przestrzeń zawarta między elementami czegoś otwartego (np. pomiędzy skrzydłami otwartych drzwi)» Stać w rozwarciu wrót. ∆ mat. Kąt rozwarcia «odległość od siebie dwu półprostych wychodzących z jednego punktu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 47stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …

    Słownik języka polskiego

  • 48tarcie — n I 1. rzecz. od trzeć. 2. tylko w lm, D. tarć pot. «nieporozumienia, waśnie, sprzeczki; konflikt, zatarg» 3. fiz. «zjawisko powstawania oporu hamującego ruch względem siebie dwóch ciał stałych stykających się wzdłuż pewnej powierzchni» ∆ Tarcie… …

    Słownik języka polskiego

  • 49woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 50założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… …

    Słownik języka polskiego