między siebie

  • 31pasować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pasowaćsuję, pasowaćsuje {{/stl 8}}– spasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w karty: rezygnować z dalszego udziału w licytacji lub w grze… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 32Stanislaw Kubicki — (* 1889 in Ziegenhain in Hessen; † 1943 in Polen) war deutsch polnischer Schriftsteller, Philosoph, Übersetzer und expressionistischer Maler. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Literatur 3 …

    Deutsch Wikipedia

  • 33palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …

    Słownik frazeologiczny

  • 34asocjacja — ż I, DCMs. asocjacjacji; lm D. asocjacjacji (asocjacjacyj) 1. «w psychologii: łączenie się ze sobą wrażeń, wyobrażeń; związek między przedstawieniami polegający na tym, że przypomnienie lub uświadomienie sobie jednego z nich przywołuje na myśl… …

    Słownik języka polskiego

  • 35drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …

    Słownik języka polskiego

  • 36gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… …

    Słownik języka polskiego

  • 37kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 38kłótnia — ż I, DCMs. kłótniani; lm D. kłótniani «ostra wymiana zdań, słów między osobami zdenerwowanymi, podnieconymi, mającymi jakieś pretensje do siebie, nie zgadzającymi się pod jakimś względem; sprzeczka, spór» Kłótnia brata z siostrą. Kłótnia między… …

    Słownik języka polskiego

  • 39lawirować — ndk IV, lawirowaćruję, lawirowaćrujesz, lawirowaćruj, lawirowaćował 1. «posuwać się naprzód, zręcznie omijając przeszkody; manewrować, kluczyć» Kelner lawirował zręcznie między stolikami. Lawirować w tłumie przechodniów. przen. «postępować… …

    Słownik języka polskiego

  • 40mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …

    Słownik języka polskiego