meydanda
1meydanda — sf. Ortada, belli, açık, aşikâr Bu genç bir deve idi. Semeri yoktu. Çok tüylü kamburu meydandaydı. Ö. Seyfettin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller meydanda bırakmak …
2meydanda bırakmak — 1) açıkta, evsiz barksız bırakmak 2) ortada, herkesin gözü önünde bırakmak …
3mal meydanda — bir işin gizli bir yönünün olmadığını belirten bir söz …
4BERAHİN-İ ALENİYYE — Meydanda ve açık olan deliller …
5HAZIRÛN — Meydanda olanlar, gözönünde olanlar. Mevcut ve hazır olanlar …
6VAZZAH — Meydanda, çok açık, belli …
7İNHAC — Meydanda, zâhir, açık. Belli etme. * Hayvanı yorarak solutma. * Esvabı eskitme …
8meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… …
9meydangərd — f. meydanda olan, meydan sulayan, meydanda vuruşmağa hazır duran …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
10Turkish literature — A page from the Dîvân ı Fuzûlî, the collected poems of the 16th century Ottoman poet Fuzûlî …