metal polish

  • 101odrdzewić — dk VIa, odrdzewićwię, odrdzewićwisz, odrdzewićrdzew, odrdzewićwił, odrdzewićwiony odrdzewiać ndk I, odrdzewićam, odrdzewićasz, odrdzewićają, odrdzewićaj, odrdzewićał, odrdzewićany, techn. «oczyścić metal z rdzy» Płyn odrdzewiający. Odrdzewić… …

    Słownik języka polskiego

  • 102ołów — m I, D. ołowiu, blm 1. «(Pb) pierwiastek chemiczny z grupy węglowców, liczba atomowa 82, szary, ciężki, łatwo topliwy, miękki metal, używany do wyrobu rur, płyt akumulatorowych, aparatury chemicznej itp.» ◊ Coś (np. powieki, głowa, troska) ciąży… …

    Słownik języka polskiego

  • 103osm — m IV, D. osmu, Ms. osmie, blm chem. «(Os) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 76, bardzo ciężki i twardy metal o barwie niebieskoszarej należący do grupy platynowców; występuje w stopie z irydem, zwykle obok platyny, używany dawniej do wyrobu… …

    Słownik języka polskiego

  • 104pallad — m IV, D. u, Ms. palladadzie chem. «(Pd) pierwiastek chemiczny z podgrupy platynowców, liczba atomowa 46, metal szlachetny, używany jako katalizator w jubilerstwie» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 105panewkowy — przym. od panewka (zwykle w zn. 3) Metal, stop panewkowy …

    Słownik języka polskiego

  • 106platerować — ndk IV, platerowaćruję, platerowaćrujesz, platerowaćruj, platerowaćował, platerowaćowany 1. «pokrywać metal mniej szlachetny warstwą metalu szlachetniejszego, np. miedź folią srebrną lub złotą, w celu ozdobienia lub zabezpieczenia przed korozją»… …

    Słownik języka polskiego

  • 107platyna — ż IV, CMs. platynanie 1. blm chem. «(Pt) pierwiastek chemiczny z podgrupy platynowców, liczba atomowa 78, metal szlachetny, srebrzystobiały, trudno topliwy, używany do wyrobu naczyń laboratoryjnych, narzędzi, biżuterii i jako katalizator» 2. lm D …

    Słownik języka polskiego

  • 108pluton — I m IV, D. u, Ms. plutonnie; lm M. y «pododdział taktyczny, składający się z kilku drużyn, działonów lub załóg wozów bojowych» Pluton gospodarczy, medyczny, naprawczy, transportowy. Pluton artylerii, kawalerii, łączności, piechoty. Pluton… …

    Słownik języka polskiego

  • 109płomienny — płomiennynni 1. «płonący, palący się płomieniem» ∆ hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących… …

    Słownik języka polskiego

  • 110płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… …

    Słownik języka polskiego