mercurate
1mercurate — [mʉr′kyoo rāt΄] vt. mercurated, mercurating to treat or combine with mercury or a compound of mercury mercuration n …
2mercurate — merkuratas statusas T sritis chemija apibrėžtis Kompleksinis anijonas, turintis centrinį Hg atomą. atitikmenys: angl. mercurate rus. меркурат …
3mercurate — mercuration, n. /merr kyeuh rayt /, n., v., mercurated, mercurating. Chem. n. 1. Also, mercuriate /meuhr kyoor ee it, ayt /. any salt in which bivalent mercury is part of a complex anion. v.t. 2. Also, mercurize. to introduce mercury into (an… …
4mercurate — mer·cu·rate …
5mercurate — mer•cu•rate [[t]ˈmɜr kyəˌreɪt[/t]] v. t. rat•ed, rat•ing chem. to introduce mercury into (an organic compound); treat with mercury • Etymology: 1920–25 …
6mercurate — /ˈmɜkjəreɪt/ (say merkyuhrayt) verb (t) (mercurated, mercurating) 1. to add mercury to (a compound). 2. Obsolescent to expose to the action of mercury. {mercur(y) + ate1} …
7mercurate — …
8mercurize — ˌrīz transitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: mercur + ize : mercurate * * * mercurization, n. /merr kyeuh ruyz /, v.t., mercurized, mercurizing. mercurate (def. 2). Also, esp. Brit., mercurise. [MERCUR( …
9Mercury(II) thiocyanate — Other names Mercuric thiocyanate Mercuric sulfocyanate …
10Thiomersal — Général Nom I …