mechanicznie

  • 21korować — ndk IV, korowaćruję, korowaćrujesz, korowaćruj, korowaćował, korowaćowany techn. «usuwać korę z powierzchni drewna okrągłego, ręcznie lub mechanicznie» korować się «o drewnie, w odniesieniu do drewna: być korowanym, ulegać korowaniu» Brzoza łatwo …

    Słownik języka polskiego

  • 22kujon — m IV, DB. a, Ms. kujonnie; lm M. y, DB. ów «pogardliwie o uczniu (lub uczennicy) uczącym się pilnie, ale mechanicznie, bez zrozumienia, kującym na pamięć; kowal» …

    Słownik języka polskiego

  • 23kulkować — I ndk IV, kulkowaćkuję, kulkowaćkujesz, kulkowaćkuj, kulkowaćował, kulkowaćowany techn. «obrabiać mechanicznie powierzchnię metalu przez dociskanie jej lub uderzanie metalowymi kuleczkami w celu zwiększenia jej wytrzymałości lub w celu… …

    Słownik języka polskiego

  • 24metapleks — m IV, D. u, Ms. metapleksksie, blm chem. «tworzywo sztuczne termoplastyczne, bezbarwne, przezroczyste, lekkie, odporne na światło, wodę i wysoką temperaturę, wytrzymałe mechanicznie, nie rozpryskujące się przy uderzeniu, stosowane do wyrobu szyb… …

    Słownik języka polskiego

  • 25mitralieza — ż IV, CMs. mitraliezazie; lm D. mitraliezaez «dawne działko szybkostrzelne o wielu lufach, ładowane mechanicznie» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 26mizdrować — ndk IV, mizdrowaćruję, mizdrowaćrujesz, mizdrowaćruj, mizdrowaćował, mizdrowaćowany «w garbarstwie: oczyszczać (zwykle mechanicznie) skórę z resztek mięsa, żył i tłuszczu» …

    Słownik języka polskiego

  • 27młocka — ż III, CMs. młockacce, blm «wyłuskiwanie ziarna (nasion) z kłosów, strąków, łuszczyn itp. części ściętych roślin, za pomocą cepów lub mechanicznie; młócka, młócenie, omłot» Młocka zboża, konopi, rzepaku. Pracować przy młocce …

    Słownik języka polskiego

  • 28młyn — m IV, D. a, Ms. młynnie; lm M. y 1. «zakład przemysłowy z urządzeniami do mielenia i przerabiania zboża na mąkę, kaszę itp., napędzanymi mechanicznie (napęd elektryczny, parowy, siła wiatru, spadającej wody)» Młyn elektryczny, parowy, wiatrowy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 29mobil — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów szt. «lekka, ruchoma rzeźba abstrakcyjna skonstruowana z drucików, blaszek, kulek, prętów itp., zwykle wisząca; wprawiana w ruch mechanicznie lub przez naturalny prąd powietrza» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 30obrabialny — techn. «dający się łatwo obrabiać mechanicznie» …

    Słownik języka polskiego