mechanicznie

  • 11dynamiczny — 1. «pełen dynamiki, prężny, intensywny» Dynamiczny wzrost produkcji. 2. «powstający, poruszany, występujący wskutek działania sił» Ciśnienie dynamiczne. Energia, reakcja dynamiczna. ∆ fiz. Dynamiczna teoria ciepła «teoria tłumacząca objawy ciepła …

    Słownik języka polskiego

  • 12faksymile — n, lp ndm; lm M. faksymilelia, D. faksymileliów «dokładna reprodukcja dokumentu, rękopisu, rysunku, podpisu, wykonana ręcznie, chemicznie lub mechanicznie; także pieczątka, klisza odtwarzająca własnoręczny podpis» Faksymile „Mazurka Dąbrowskiego… …

    Słownik języka polskiego

  • 13falcować — ndk IV, falcowaćcuję, falcowaćcujesz, falcowaćcuj, falcowaćował, falcowaćowany 1. druk. «składać wydrukowane arkusze drukarskie nadając im odpowiedni format książki, gazety itp.» Falcować ręcznie, mechanicznie. Falcować arkusze na trzy, cztery… …

    Słownik języka polskiego

  • 14gliniec — m II, D. glińca, blm «kruszywo porowate używane do betonów lekkich, otrzymywane przez wypalenie w piecach obrotowych kulistych granulek, uformowanych mechanicznie z gliny; keramzyt» …

    Słownik języka polskiego

  • 15gofrować — ndk IV, gofrowaćruję, gofrowaćrujesz, gofrowaćruj, gofrowaćował, gofrowaćowany techn. «marszczyć, karbować; wytłaczać (zwykle mechanicznie) wzór na tkaninie, papierze lub blasze» Gofrowana bibułka. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 16harpun — m IV, D. a, Ms. harpunnie; lm M. y «broń łowiecka w postaci stalowego grotu z zadziorami (dawniej w kształcie oszczepu) umocowanego na linie, wyrzucanego ręcznie lub mechanicznie za pomocą działka podczas polowania na duże zwierzęta morskie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …

    Słownik języka polskiego

  • 18karbikowatość — ż V, DCMs. karbikowatośćści, blm włók. zootechn. «zdolność włókien wełnianych do tworzenia karbików, także taka właściwość nadana mechanicznie włóknom sztucznym, polepszająca m.in. ich właściwości przędne» …

    Słownik języka polskiego

  • 19keramzyt — m IV, D. u, Ms. keramzytycie, blm «lekkie kruszywo sztuczne używane do betonów lekkich, otrzymywane przez wypalenie kulistych granulek uformowanych mechanicznie z gliny; gliniec» ‹ros. z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 20klepać — ndk IX, klepaćpię, klepaćpiesz, klep, klepaćał, klepaćany klepnąć dk Va, klepaćnę, klepaćniesz, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęła, klepaćnęli, klepaćnąwszy 1. «uderzać lekko dłonią» Poufale klepnął go po plecach. Z uznaniem klepali go po ramieniu …

    Słownik języka polskiego