magnetisme
21magnétisme rémanent — liekamasis įmagnetėjimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Kūno įmagnetėjimas, išliekantis pašalinus išorinį magnetinį lauką. atitikmenys: angl. remanent magnetization; residual magnetization vok. Remanenz, f;… …
22magnétisme atomique — atominis magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. atomic magnetism vok. Atommagnetismus, m rus. атомный магнетизм, m pranc. magnétisme atomique, m …
23magnétisme permanent — nuolatinis magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. permanent magnetism vok. Dauermagnetismus, m; permanenter Magnetismus, m rus. постоянный магнетизм, m pranc. magnétisme permanent, m …
24magnétisme terrestre — Žemės magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. earth magnetism; geomagnetismus; terrestrial magnetism vok. Erdmagnetismus, m rus. геомагнетизм, m; земной магнетизм, m pranc. géomagnétisme, m; magnétisme terrestre, m …
25magnétisme nucléaire — branduolinis magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. nuclear magnetism vok. Kernmagnetismus, m rus. ядерный магнетизм, m pranc. magnétisme nucléaire, m …
26magnétisme de rotation — sukimosi magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. rotation magnetism vok. Rotationsmagnetismus, m rus. вращательный магнетизм, m pranc. magnétisme de rotation, m …
27magnétisme induit — indukuotasis magnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. induced magnetism vok. induzierter Magnetismus, m rus. индуцированный магнетизм, m; наведённый магнетизм, m pranc. magnétisme induit, m …
28magnetisme — mag|ne|tis|me Mot Pla Nom masculí …
29Magnetisme — Naturkraft, der viser sig som evne til at tiltrække jern …
30magnetisme — mag|ne|tis|me sb., n …