mūtra
1mutră — MÚTRĂ, mutre, s.f. (fam.) Figură, obraz, faţă; p. ext. înfăţişare, fizionomie. ♢ expr. Nu e de mutra lui = e mai presus de ceea ce i se cuvine. După mutra cuiva = după condiţia socială a cuiva. A face mutre = a face mofturi, nazuri, a nu fi de… …
2mutra — ×mutrà (l. mutra) sf. (2) Vs veržlė, užsukama ant ašies: Gerai prisuk mutràs, matai, kad ilgas kelias reiks važiuoti Vj. Važiuodamas pamečiau mùtrą nuo ašies Srj …
3mutra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mutratrze; lm D. mutrater || mutr, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co nakrętka w zn. 1.: Dokręcić, odkręcić mutrę. <niem.> {{/stl 7}} …
4mútrã — s. f. (sil. trã), g. d. art. mútrei; pl. mútre …
5mutra — ż IV, CMs. mutratrze; lm D. mutrater (mutr) → nakrętka w zn. 1 ‹z niem.› …
6mutra — matka …
7MÜTRA — Dolu, memlu …
8mūtrâ̱ghāta — मूत्राघात …
9mūtrâ̱rti — मूत्रार्ति …
10mūtrâ̱sāda — मूत्रासाद …
