müvekkil

См. также в других словарях:

• müvekkil — is., Ar. muvekkil Birini kendine vekil olarak seçen erkek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• müvekkil — (A.) [ ﻞﮐﻮﻡ ] vekalet veren …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• MÜVEKKİL — İşini başkasına tevkil edip o işte o kimseyi kendi yerine ikame eyleyen. Vekil tâyin eden. (Bak: Müekkil …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• müvekkil — Kendisini vekil ile temsil ettiren kişi; vekil eden …   Hukuk Sözlüğü

• MÜVEKKELÜN-BİH — Müvekkil tarafından vekile tefviz olunan iş, vekile havale edilen i …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MÜEKKEL — Vekil edilen kimse. Vekil tâyin olunmuş olan. (Bak: Müvekkil …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• vekil — vekalet sözleşmesi gereği, müvekkil tarafından ve onun adına işlem yapmakla yetkilendirilen kişi …   Hukuk Sözlüğü