ludzki

  • 31kantyzm — m IV, D. u, Ms. kantyzmzmie, blm 1. filoz. «doktryna Kanta przyjmująca, że podmiot poznający jest warunkiem przedmiotu poznawanego, a pojęcia są warunkiem doświadczenia i że umysł ludzki dysponuje pewnym zasobem form oglądu i kategorii… …

    Słownik języka polskiego

  • 32katharsis — [wym. katar z is] n ndm 1. lit. «według poetyki Arystotelesa: stan polegający na wyzwoleniu się od strachu i litości dzięki intensywnemu przeżyciu przez widza tragedii ukazującej heroizm ludzki, wzbudzającej podziw i współczucie» 2. psych.… …

    Słownik języka polskiego

  • 33kościotrup — m IV, DB. a, Ms. kościotruppie; lm M. y «szkielet ludzki» Chorągiew z wymalowanym kościotrupem. ◊ Żywy, żyjący, chodzący kościotrup «człowiek bardzo wychudzony, wynędzniały» …

    Słownik języka polskiego

  • 34ludzkość — ż V, DCMs. ludzkośćści, blm 1. «ogół ludzi na ziemi, ród ludzki» Cała ludzkość. Dzieje ludzkości. Dobroczyńca ludzkości. Pracować, poświęcić się dla dobra ludzkości. Młodości! ty nad poziomy wylatuj, a okiem słońca ludzkości całe ogromy… …

    Słownik języka polskiego

  • 35muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36odtworzyć — dk VIb, odtworzyćrzę, odtworzyćrzysz, odtworzyćtwórz, odtworzyćrzył, odtworzyćrzony odtwarzać ndk I, odtworzyćam, odtworzyćasz, odtworzyćają, odtworzyćaj, odtworzyćał, odtworzyćany 1. «stworzyć coś na nowo, powtórnie (o organizmach żywych i ich… …

    Słownik języka polskiego

  • 37otoczenie — n I 1. rzecz. od otoczyć. 2. «to, co się znajduje dokoła czegoś, okrąża coś, otacza ze wszystkich stron (np. zabudowania, przyroda); środowisko, okolica» Otoczenie architektoniczne. Mieszkać w pięknym otoczeniu. 3. «środowisko ludzkie; zespół… …

    Słownik języka polskiego

  • 38płód — m IV, D. płodu, Ms. płodzie; lm M. płody 1. «zarodek ludzki lub zwierzęcy w późniejszym stadium rozwoju od momentu, kiedy można rozpoznać morfologiczne cechy gatunkowe (u człowieka od trzeciego miesiąca ciąży)» Rozwój płodu. Prawidłowe,… …

    Słownik języka polskiego

  • 39poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… …

    Słownik języka polskiego

  • 40półzwierzęcy — «prawie zwierzęcy; nie w pełni ludzki» Instynkt półzwierzęcy. Półzwierzęca postać mitologiczna …

    Słownik języka polskiego