luctari

  • 31MUNATIUS Plancus (L.) — L. MUNATIUS Plancus patrem, avum, et proavum eôdem praenomine habuit, Orator ac discipulus Ciceronis. Militavit sub Caesare in Gallia, cui et in bello civili quum adhaesisset, post Praeturam designatus ab illo Consul, cum D. Bruto Galliam Comatam …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 32PENTATHLUM — Latine Quinqvertium, celebre olim apud Graecos exercitationis genus fuit, imo potius in omnibus quinque certaminum generibus victricem peritiam denotavit. Iul. Pollux l. 3. c. 3. πένταθλος ὁ πέντε ἀγωνιζόμενος, Pentarhlus (sive Quinqvertio, ita… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 33PHRYGISCI Equi — apud Vegetium, l. 3. sicut et Dacisci, in lib. Notit. pro Phrygibus et Dacis; Tertiô locô Phrygiscos nom minus velocitate, quam continuatione cursûs, invictos. Sic Hunnisci equi, apud eundem Vegetium, Francisci, apud Aethicum in Cosmogr.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 34POLYPUS — piscis, an amphibium magis? de quo sic Plin. l. 9. c. 29. Polyporum multa genera: terreni maiores, quam pelagii: omnes brachiis, ut pedibus ac manibus utuntur: cauda vero, quae est bisulca et acuta, in coitu. Est polypis fistula in dorso quâ… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 35TYRRHENI — I. TYRRHENI populi Italiae, inter Macram et Tiberim amnes incolentes, quos Latini Tuscos et Etruscos vocant, Tyrrhenos autem Graeci nominârunt a Tyrrheno Atyos filio, qui e Lydia colonos in hanc regionem deduxit. Atys enim ex posteritate Herculis …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 36colluttare — col·lut·tà·re v.intr. (avere) BU venire alle mani, azzuffarsi {{line}} {{/line}} DATA: 1886. ETIMO: dal lat. colluctāri, comp. di con assieme, con e luctāri lottare …

    Dizionario italiano

  • 37lotta — lòt·ta s.f. FO 1. pratica sportiva consistente in un combattimento corpo a corpo fra due atleti, ognuno dei quali tenta di atterrare l avversario facendogli toccare il suolo con la schiena e le spalle: gare di lotta, esercitarsi nella lotta 2a.… …

    Dizionario italiano

  • 38lottare — lot·tà·re v.intr. (io lòtto; avere) FO 1. praticare la lotta come attività sportiva: i due atleti lottano al centro della palestra Sinonimi: battersi, combattere. 2. sostenere una lotta, essere impegnati in una lotta: lottare corpo a corpo,… …

    Dizionario italiano

  • 39riluttare — ri·lut·tà·re v.intr. e tr. 1a. v.intr. (avere) CO essere restio e titubante a fare qcs.: riluttava ad accettare la proposta; anche ass.: la madre trascinava il bambino che riluttava | OB essere ostile a qcn. Sinonimi: ricusarsi. 1b. v.intr.… …

    Dizionario italiano

  • 40riluttare — {{hw}}{{riluttare}}{{/hw}}v. intr.  ( aus. avere ) Essere restio, contrario a fare qlco.: riluttava a partire. ETIMOLOGIA: dal lat. reluctari, propr. ‘lottare (luctari) contro (re )’ …

    Enciclopedia di italiano