lubić
111pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …
112pochlebstwo — n III, Ms. pochlebstwowie; lm D. pochlebstwoebstw «słowa schlebiające czyjejś miłości własnej, obliczone na przypodobanie się komuś» Fałszywe, przyjemne, tanie pochlebstwo. Nasłuchać się pochlebstw. Lubić pochlebstwa …
113przepadać — I, przepadaćam, przepadaćasz, przepadaćają, przepadaćaj, przepadaćał 1. forma ndk czas. II przepaść (p.) 2. ndk «bardzo kogoś, coś lubić» Przepadać za muzyką, za rozrywkami, za słodyczami. Przepadała za małymi dziećmi. Nie przepadał za grą w… …
114serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …
115strój — m I, D. stroju; lm M. stroje, D. strojów 1. «ubranie, ubiór; często ubiór specjalnego rodzaju, noszony w pewnych okolicznościach (np. na balu) lub ubiór elegancki, strojny, odświętny» Barwny, bogaty, uroczysty strój. Strój ludowy, narodowy. Strój …
116szaleć — ndk III, szalećeję, szalećejesz, szalećej, szalećlał, szalećeli 1. «zwykle pod wpływem silnych uczuć zachowywać się w sposób nieopanowany, gwałtowny; wariować, fiksować» Szaleć z bólu, z miłości, z radości, z rozpaczy, ze szczęścia, z wściekłości …
117ścierpieć — dk VIIa, ścierpiećpię, ścierpiećpisz, ścierp, ścierpiećpiał, ścierpiećpieli, ścierpiećpiany «cierpliwie coś znieść, wytrzymać, przystać na coś bez buntu, bez sprzeciwu (używane częściej z przeczeniem)» Ścierpieć afront. Nie ścierpię… …
118tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …
119usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …
120woleć — ndk VIIa, wolećlę, wolećlisz, wól, wolećlał, wolećleli «przy wyborze między kimś, czymś, porównując kogoś, coś, dawać komuś, czemuś pierwszeństwo; bardziej lubić, decydować się na jedno, nie na drugie» Woleli zginąć niż się poddać. Stokroć wolę… …
