lubić
101lubować się — ndk IV, lubować siębuję się, lubować siębujesz się, lubować siębuj się, lubować sięował się «mieć w czymś upodobanie, lubić coś szczególnie, rozkoszować się, delektować się czymś» Lubować się w zbytku, w przepychu. Lubować się w starej broni, w… …
102łakocie — blp, D. łakocieci «słodycze» Lubić łakocie. Dzieci objadały się łakociami …
103namiętnie — namiętnieej przysłów. od namiętny a) w zn. 1: Dyskutować, protestować namiętnie. b) w zn. 2: Całować, szeptać, ściskać namiętnie. c) w zn. 3: Namiętnie uprawiać sport, trenować. Namiętnie lubić polowanie, łowienie ryb …
104niektóry — odm. jak przym. zwykle w lm niektórzy, niektóre «w połączeniu z rzeczownikiem tworzy wyrażenia oznaczające niewielką część zbioru, zespołu, zakresu czegoś, przeciwstawną innej całości albo części wyróżnianej z tej całości; nie wszyscy, nie… …
105nielubienie — ↨ nielubienie się n I rzecz. od nie lubić (się) …
106obdarzyć — dk VIb, obdarzyćrzę, obdarzyćrzysz, obdarzyćdarz, obdarzyćrzył, obdarzyćrzony obdarzać ndk I, obdarzyćam, obdarzyćasz, obdarzyćają, obdarzyćaj, obdarzyćał, obdarzyćany, książk. «ofiarować komuś coś; obdarować» Obdarzyć kogoś majątkiem, pieniędzmi …
107ogromnie — «w wysokim stopniu; bardzo, nadzwyczaj, niezmiernie, wielce» Ogromnie miły, uprzejmy. Ogromnie rzadki. Ogromnie wysoko. Ogromnie chwalić, lubić kogoś. Ogromnie się cieszyć …
108okrutnie — okrutnieej 1. «w sposób okrutny; srogo, bezlitośnie» Traktować kogoś okrutnie. Obejść się okrutnie z kimś. 2. przestarz. «bardzo, niezmiernie; ogromnie, wielce» Lubić się okrutnie …
109organicznie — przysłów. od organiczny a) w zn. 1: Organicznie kogoś, czegoś nie cierpieć, nie lubić, nie znosić. b) w zn. 2: Filozofia jest organicznie powiązana z naukami ścisłymi …
110otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …
