logopatia
1logopatia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wada wymowy polegająca np. na seplenieniu, jąkaniu się itd. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cierpieć na logopatię. Leczyć logopatię. {{/stl 10}} …
2logopatia — lo·go·pa·tì·a s.f. TS neurol. disturbo del linguaggio dovuto a cause nervose {{line}} {{/line}} DATA: 1895. ETIMO: comp. di logo e patia …
3logopatia — {{hw}}{{logopatia}}{{/hw}}s. f. (med.) Disturbo del linguaggio causato da malattia del sistema nervoso centrale …
4logopatia — pl.f. logopatie …
5logopatia — ż I, DCMs. logopatiatii, blm «wada mowy, np. jąkanie się, seplenienie» ‹z gr.› …
6logopatico — lo·go·pà·ti·co agg., s.m. TS neurol. agg., relativo alla logopatia | agg., s.m., che, chi è affetto da logopatia {{line}} {{/line}} DATA: 1974 …
7logopatie — LOGOPATÍE, logopatii, s.f. Defect de vorbire care constă în exprimarea neclară, confuză a gândurilor. – Din fr. logopathie. Trimis de LauraGellner, 25.05.2004. Sursa: DEX 98 logopatíe s. f., art. logopatía, g. d. art. logopatíei; pl. logopatíi …
