lampka

  • 11lampeczka — ż III, CMs. lampeczkaczce; lm D. lampeczkaczek zdr. od lampka a) w zn. 1: Lampeczka naftowa. b) w zn. 2: Wypić lampeczkę wina …

    Słownik języka polskiego

  • 12łojowy — «zawierający łój; wykonany, zrobiony z łoju» Łojowa świeczka, lampka. ∆ anat. Gruczoły łojowe «gruczoły skórne ssaków wydzielające łój skórny» …

    Słownik języka polskiego

  • 13nocny — nocnyni 1. «właściwy nocy, występujący w nocy» Cisza nocna. Cienie nocne. Nocne ciemności. Nocna pora. Nocne mgły, przymrozki. Nocne widziadła. ∆ astr. Łuk nocny «łuk na sferze niebieskiej zakreślany pod horyzontem przez pozorny ruch ciała nie …

    Słownik języka polskiego

  • 14olejny — przym. od olej (zwykle w zn. 1) Lampka olejna. Latarnia olejna. ∆ Farba olejna «farba na spoiwie z olejów schnących, głównie z oleju lnianego» ∆ Technika olejna «technika malarska polegająca na posługiwaniu się farbami olejnymi, stosowana w… …

    Słownik języka polskiego

  • 15oliwny — 1. «dotyczący oliwki drzewa» Gaje, lasy oliwne. Wieniec oliwny. ∆ Gałązka, różdżka oliwna «gałązka oliwki jako symbol zgody, pokoju» ∆ bot. Drzewo oliwne → oliwka w zn. 1 ∆ Palma oliwna → olejowiec 2. «dotyczący oliwy tłuszczu» …

    Słownik języka polskiego

  • 16oświetlacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. B.=D.; lm B.=D. → oświetleniowiec w zn. 2 2. «urządzenie do oświetlania czegoś (np. lampka, reflektor); urządzenie oświetlające w mikroskopie» …

    Słownik języka polskiego

  • 17powała — ż IV, CMs. powałaale; lm D. powałaał «warstwa desek ułożona na belkach drewnianego stropu belkowego; potocznie: sufit, pułap» Czarna, dębowa powała. Lampka wisząca u powały. Sięgał głową powały. Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie, a tu z… …

    Słownik języka polskiego

  • 18światełko — n II, N. światełkokiem; lm D. światełkołek 1. «małe, nikłe światło; płomyk» Światełko latarki, świecy. 2. «małe lub słabo widoczne źródło światła; lampka, latarka itp.» Zapalić światełka na choince …

    Słownik języka polskiego

  • 19zakopcić — dk VIa, zakopcićcę, zakopcićcisz, zakopcićkopć, zakopcićcił, zakopcićcony 1. «pokryć, pobrudzić kopciem, sadzami; okopcić, zadymić» Zakopcona lampka. 2. pot. «wypełnić dymem; zadymić» Zakopcili papierosami całe mieszkanie. 3. pot. «zapalić… …

    Słownik języka polskiego

  • 20ćmić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W pokoju ćmiła się lampka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień