kwit

  • 101kwitek — m III, D. kwitektka, N. kwitektkiem; lm M. kwitektki zdr. od kwit Kwitek na odbiór lekarstwa. ◊ Odprawić kogoś z kwitkiem, odejść z kwitkiem «nie załatwić czyjejś prośby, sprawy, odprawić kogoś z niczym; odejść nic nie załatwiwszy» …

    Słownik języka polskiego

  • 102kwitowy — przym. od kwit Bloczek kwitowy …

    Słownik języka polskiego

  • 103lombardowy — przym. od lombard Kwit lombardowy …

    Słownik języka polskiego

  • 104odcinek — m III, D. odcineknka, N. odcineknkiem; lm M. odcineknki 1. «wyodrębniona część czegoś mającego kształt podłużny» Początkowy, parokilometrowy odcinek drogi. Mały odcinek nerwu. Ciało dżdżownicy jest podzielone bruzdkami na kilkadziesiąt odcinków.… …

    Słownik języka polskiego

  • 105okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 106okaziciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dowód, np. czek, kwit» Wydać paczkę okazicielowi kwitu. ∆ Czek, weksel, książeczka oszczędnościowa itp. na okaziciela «czek, weksel itp., na których nie jest wymienione… …

    Słownik języka polskiego

  • 107paragon — m IV, D. u, Ms. paragonnie; lm M. y «kwit z bloczka kasowego stanowiący dowód zapłaty za kupiony towar» Wypisać paragon. ‹od nazwy firmy papierniczej› …

    Słownik języka polskiego

  • 108podstemplować — dk IV, podstemplowaćluję, podstemplowaćlujesz, podstemplowaćluj, podstemplowaćował, podstemplowaćowany podstemplowywać ndk VIIIa, podstemplowaćowuję, podstemplowaćowujesz, podstemplowaćowuj, podstemplowaćywał, podstemplowaćywany 1. «podeprzeć… …

    Słownik języka polskiego

  • 109pokwitować — dk IV, pokwitowaćtuję, pokwitowaćtujesz, pokwitowaćtuj, pokwitowaćował, pokwitowaćowany «pisemnie poświadczyć coś; podpisać pokwitowanie, kwit» Pokwitować odbiór przesyłki. przen. «potwierdzić, zaakceptować coś, przyjąć do wiadomości»… …

    Słownik języka polskiego

  • 110poręczyć — dk VIb, poręczyćczę, poręczyćczysz, poręczyćręcz, poręczyćczył, poręczyćczony poręczać ndk I, poręczyćam, poręczyćasz, poręczyćają, poręczyćaj, poręczyćał, poręczyćany «dać gwarancję co do czyjejś wypłacalności; zapewnić, że zobowiązania dłużnika …

    Słownik języka polskiego