kubeł na węgiel

  • 1węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …

    Słownik języka polskiego

  • 2wiadro — n III, Ms. wiadrodrze; lm D. wiadroder «naczynie walcowatego kształtu, lekko rozszerzone u góry, zwykle o pojemności 10 12 litrów, najczęściej blaszane, zaopatrzone w ruchomy, kabłąkowaty uchwyt, używane jako pojemnik, przeważnie na płyny lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 3wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… …

    Słownik języka polskiego