którego

  • 31dostępny — dostępnyni, dostępnyniejszy 1. «taki, do którego można dojść, na który można wejść» Dostępne zbocze góry. Dostępny brzeg morza, rzeki. 2. «nietrudny do zdobycia, łatwy do osiągnięcia, osiągalny» Towary dostępne dla wszystkich. Sport, teatr… …

    Słownik języka polskiego

  • 32dziesiętny — «mający za podstawę swego układu albo konstrukcji liczbę dziesięć» ∆ Liczba dziesiętna «ułamek dziesiętny albo liczba całkowita z ułamkiem dziesiętnym, napisana w dziesiątkowym układzie pozycyjnym bez mianownika» ∆ Logarytm dziesiętny «logarytm,… …

    Słownik języka polskiego

  • 33foremny — foremnyni, foremnyniejszy «mający właściwy, prawidłowy kształt; regularny, kształtny, zgrabny» Foremny budynek. Foremny nos. Foremne ciało. Foremne kształty, rysy. ∆ Wielokąt foremny «wielokąt o wszystkich bokach i kątach wewnętrznych równych» ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 34funkcjonalizm — m IV, D. u, Ms. funkcjonalizmzmie, blm 1. «kierunek we współczesnej architekturze, urbanistyce i sztuce użytkowej, którego głównym założeniem jest uznanie nadrzędności funkcji, od której uzależnione są elementy techniczne i estetyczne» 2. «pogląd …

    Słownik języka polskiego

  • 35galaktyka — ż III, CMs. galaktykayce 1. lm D. galaktykatyk astr. «układ gwiazd i materii międzygwiazdowej (o masie większej niż 108 mas Słońca), w obrębie którego wzajemne oddziaływanie grawitacyjne przewyższa znacznie oddziaływanie z materią innych takich… …

    Słownik języka polskiego

  • 36głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku …

    Słownik języka polskiego

  • 37jeśli — 1. «spójnik rozpoczynający zdanie (lub jego równoważnik) wyrażające warunek, przyczynę, rację, uzasadnienie czegoś, okoliczności poprzedzające coś lub mogące coś poprzedzać; jeżeli» Jeśli tylko będę mógł, natychmiast przyjadę. Jeśli będzie jutro… …

    Słownik języka polskiego

  • 38kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy …

    Słownik języka polskiego

  • 39kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …

    Słownik języka polskiego

  • 40kierunkowy — «wskazujący, wytyczający kierunek; zwrócony w jakimś kierunku» ∆ biol. Ruch kierunkowy «reakcja ruchowa roślin oraz niższych zwierząt (np. wirczyków, polipów, jamochłonów, liliowców) zachodząca pod wpływem bodźca zewnętrznego, np. u roślin zmiana …

    Słownik języka polskiego