którego

  • 11państwo — n III 1. Ms. państwowie; lm D. państw «zorganizowana politycznie społeczność zamieszkująca określone granicami terytorium, mająca niepodległą formę rządów; forma organizacji politycznej tego społeczeństwa» Państwo polskie, bułgarskie. Państwo… …

    Słownik języka polskiego

  • 12patron — I m IV, DB. a, Ms. patronnie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor» Poszukiwać, znaleźć patrona dla jakiegoś przedsięwzięcia. Mieć, uważać kogoś za swego patrona. Być czyimś patronem. 2. hist …

    Słownik języka polskiego

  • 13punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły …

    Słownik języka polskiego

  • 14ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …

    Słownik języka polskiego

  • 15stracony — straconyceni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. stracić (p.) stracony w użyciu przym. «taki, z którego nie będzie pożytku, na którego nie ma co liczyć, nie można się po nim niczego dobrego spodziewać, z którego nic nie będzie» Stracony człowiek …

    Słownik języka polskiego

  • 16warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… …

    Słownik języka polskiego

  • 17wyjściowy — 1. «odnoszący się do wyjścia opuszczenia jakiegoś miejsca» Wskazówki, instrukcje wyjściowe (dla wyruszających w teren). 2. «odnoszący się do wyjścia miejsca, z którego się dokądś wychodzi» Miejsce wyjściowe. ∆ Brama wyjściowa, drzwi, wrota… …

    Słownik języka polskiego

  • 18z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …

    Słownik języka polskiego

  • 19nieskończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnący się aż po horyzont, zajmujący ogromny obszar, wydający się nie mieć końca; bezkresny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga wiodła przez nieskończone… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 20niewygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewygodnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niebędący wygodnym, niezapewniający wygody; taki, którego używanie, z którego korzystanie itp. sprawia komuś przykrość, ból, trudności …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień