księdza
61oczko — Być (czyimś) oczkiem w głowie «być przez kogoś faworyzowanym, być czyimś ulubieńcem, przedmiotem czyjejś troski, czyichś zabiegów i starań»: (...) od urodzenia uśmiechnięta, miła i wesoła była oczkiem w głowie swych rodziców. PP 41/1938. Oczkiem… …
62pozór — 1. Ratować pozory «w trudnej, zwłaszcza kompromitującej sytuacji, zachować się tak, żeby się nie domyślano istotnego (złego) stanu rzeczy»: Skoro zdrowych ludzi, takich jak ja albo wszyscy, których tu poznałem (...) zamyka się w czymś, co ma być… …
63różnie — o kimś mówić «oceniać kogoś ujemnie, wypowiadać na czyjś temat niepochlebne opinie, sądy»: – Słuchaj, Alojz – powiedział – tu o tobie ludzie różnie mówią. – Ludzie to potrafią, proszę księdza wikarego. – Mówią, żeś zdrajca. J. Iwaszkiewicz,… …
64sztych — 1. łow. Wyjść, iść na sztych «o zwierzynie: wyjść, iść prosto na myśliwego, na linię strzału»: Do zająca uciekającego należy strzelać mierząc w słuchy, do idącego zaś na sztych (na myśliwego) – tuż przed przednie skoki. S. Godlewski, Vademecum. 2 …
65złamać — Złamany we dwoje «mający postać pochyloną, zgiętą ku ziemi»: Cofała się, nie mogąc od tego widoku oderwać oczu, aż potknęła się o stopień, a złamana we dwoje sylwetka nieznajomego klęczącego księdza znikła. W. Odojewski, Zasypie. Coś (jest)… …
66dobóść — dk XI, dobóśćbodę, dobóśćbodziesz, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła, dobóśćbodli «sprawić przykrość; dokuczyć, dopiec, dogryźć» Troski, kłopoty dobodły komuś. □ Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie …
67humerał — m IV, D. u, Ms. humerałale; lm M. y rel. «w liturgii rzymskokatolickiej: biała lniana chusta (niekiedy z kapturem) okrywająca szyję i ramiona księdza, wkładana pod albę» ‹łac.› …
68jegomość — m I, DB. jegomośćścia; lm M. jegomośćście a. jegomośćściowie, DB. jegomośćści a. jegomośćściów 1. «człowiek zazwyczaj starszy, nieznajomy; jakiś człowiek, osobnik, gość» 2. daw. «tytuł grzecznościowy, skrócony z jego miłość, używany w dawnej… …
69ornat — m IV, D. u, Ms. ornatacie; lm M. y rel. «w liturgii katolickiej: wierzchnia szata, zwykle z drogich tkanin, haftowana, wkładana przez głowę, używana przez księdza podczas odprawiania mszy» ‹z łac.› …
70palotyn — m IV, DB. a, Ms. palotynnie; lm M. palotynni, DB. ów rel. «członek zgromadzenia zakonnego założonego w XIX w. we Włoszech przez księdza W. Pallotiego; w lm nazwa tego zgromadzenia» …
