krzeseł

  • 11Яршевская, Ванда — Ванда Яршевская Wanda Jarszewska Дата рождения: 3 января 1888(1888 01 03) Место рождения: Варшава, Российская империя …

    Википедия

  • 12Дымша, Адольф — Адольф Дымша Adolf Dymsza Имя …

    Википедия

  • 13przykuć — 1. Być przykutym do łóżka, do wózka «być ciężko chorym, nie móc wstawać z łóżka lub poruszać się o własnych siłach»: Nie mogłem osobiście pożegnać go na cmentarzu Powązkowskim. Byłem wtedy chory, przykuty do łóżka, więc reprezentowała mnie żona.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 14wytrzeć — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 15wycierać — 1. Wycierać cudze, obce kąty «korzystać z cudzej gościny, tułać się po cudzych domach»: – Nie ma sensu dłużej wycierać cudzych kątów, siedzieć po dziurach – uzasadniał. – Nadchodzi zima, ukrywanie się nie będzie takie proste. A. Filar, Kurierzy.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 16zasunąć — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… …

    Słownik frazeologiczny

  • 17zasuwać — pot. Zasunąć mowę, gadkę, przemówienie itp. «powiedzieć, wygłosić mowę, przemówienie»: (...) mowę do wszystkich zasunął, że (...) chłopaki powtarzają nieprawdziwe wieści, nasza armia nie miała rozkazu od dowództwa frontu zajęcia Warszawy, znaczy… …

    Słownik frazeologiczny

  • 18krzesło — n III, Ms. krzesłoeśle; lm D. krzesłoseł 1. «mebel służący do siedzenia, mający z tyłu oparcie» Krzesło drewniane, rzeźbione, wyściełane, gięte, miękkie, skórzane. Rząd krzeseł. Usiąść, siedzieć na krześle. Zajmować krzesło. Poprawić się na… …

    Słownik języka polskiego

  • 19popowstawać — dk IX, popowstawaćstaje, popowstawaćstają, popowstawaćstawał 1. «o wielu osobach: powstać kolejno, jedne (popowstawaćni) po drugich» Zebrani popowstawali z krzeseł, by lepiej widzieć. 2. «o większej liczbie czegoś: powstać, utworzyć się» W… …

    Słownik języka polskiego

  • 20pozlatywać — dk VIIIa, pozlatywaćtuje, pozlatywaćtuj, pozlatywaćywał 1. «o wielu ptakach: zlecieć, sfrunąć (w dół)» Wróble pozlatywały z drzewa na ziemię. 2. pot. «pospadać» Szklanki pozlatywały ze stołu. Siedźcie spokojnie, bo pozlatujecie z krzeseł. 3. pot …

    Słownik języka polskiego