kryształu

  • 31komórka — ż III, CMs. komórkarce; lm D. komórkarek 1. «niewielkie pomieszczenie, np. izdebka, szopa, służące jako schowek, spiżarnia, skład opału, narzędzi, rupieci; mały, nędzny, ciemny pokoik; klitka» Komórka na węgiel, na drzewo. Komórka pod schodami,… …

    Słownik języka polskiego

  • 32konometr — m IV, D. u, Ms. konometrtrze; lm M. y «przyrząd optyczny do pomiaru kąta między osiami optycznymi kryształu optycznie dwuosiowego» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 33krystaliczny — «mający właściwości krystalizowania; mający budowę kryształu» Glukoza, penicylina krystaliczna. ∆ miner. Ciało krystaliczne «ciało w stałym stanie skupienia, mające uporządkowaną, prawidłową budowę wewnętrzną» ∆ Sieć krystaliczna «sieć… …

    Słownik języka polskiego

  • 34krystalit — m IV, D. u, Ms. krystaliticie; lm M. y chem. «ciało stałe o prawidłowej (sieciowej) budowie wewnętrznej, różniące się od kryształu tym, że ograniczone jest przypadkowymi, nierównymi powierzchniami, a nie płaskimi ścianami» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 35krystalizacyjny — przym. od krystalizacja ∆ chem. Woda krystalizacyjna «woda zawarta w krystalicznych hydratach, której na ogół nie można usunąć z kryształu bez zniszczenia jego struktury» …

    Słownik języka polskiego

  • 36kryształ — m IV, D. u, Ms. kryształale; lm M. y 1. «ciało w stałym stanie skupienia, o uporządkowanej, prawidłowej budowie wewnętrznej, mające naturalną postać wielościanową» Kryształy regularne rozetkowane. Kryształy kwarcu. ∆ Kryształ górski «minerał,… …

    Słownik języka polskiego

  • 37kryształkowy — przym. od kryształek (w zn. 2) ∆ rad. Detektor kryształkowy a) «półprzewodnikowy prostownik prądów szybkozmiennych wykonany najczęściej z kryształu galeny i dotykającego go ostrza metalowego, używany w najprostszych (słuchawkowych) aparatach… …

    Słownik języka polskiego

  • 38kwarcowy — przym. od kwarc Głazy, pokłady, żyły kwarcowe. Kruszywo kwarcowe. Piaski kwarcowe. ∆ Lampa kwarcowa «lampa z wbudowaną rurą z kwarcu, wysyłająca promienie pozafiołkowe, stosowana w lecznictwie; kwarcówka» ∆ Szkło kwarcowe «szkło otrzymywane ze… …

    Słownik języka polskiego

  • 39kwazicząstka — [wym. kwaz i cząstka] ż III, CMs. kwazicząstkatce; lm D. kwazicząstkatek fiz. kwazicząstki «nośniki wielkości dynamicznych (energii, pędu) elementarnych wzbudzeń, np. cieczy, kryształu» ‹łac. + cząstka› …

    Słownik języka polskiego

  • 40odłamek — m III, D. odłamekmka, N. odłamekmkiem; lm M. odłamekmki «niewielka część odłamana od całości; kawałek żelaza oderwany od pocisku w czasie eksplozji; niewielki odłam, kawałek, bryłka» Odłamek bursztynu, szkła, kryształu. Odłamek bomby, granatu.… …

    Słownik języka polskiego