kruszyć

  • 11calizna — ż IV, CMs. caliznaiźnie; lm D. caliznaizn 1. «masyw, pokład skały pozostający w pierwotnej postaci, nie naruszony jeszcze robotami górniczymi» Calizna węglowa, calizna węgla. Kruszyć, urabiać caliznę. przen. «o zwartej, scalonej masie, warstwie… …

    Słownik języka polskiego

  • 12drobić — ndk VIa, drobićbię, drobićbisz, drób, drobićbił, drobićbiony 1. «dzielić na drobne części; kruszyć» Drobił chleb dla ptaków. 2. «stawiać drobne kroki; dreptać» Drobić w tańcu. Dziecko szybko drobiło po ścieżce …

    Słownik języka polskiego

  • 13druzgotać — ndk IX, druzgotaćoczę a. druzgotaćocę, druzgotaćoczesz a. druzgotaćocesz, druzgotaćocz, druzgotaćał, druzgotaćany «rozbijać na drobne kawałki; kruszyć, tłuc, gruchotać, miażdżyć» Piorun druzgocze drzewo. Spadające kamienie druzgotały wszystko po… …

    Słownik języka polskiego

  • 14kopia — I ż I, DCMs. kopiapii; lm D. kopiapii (kopiapij) 1. «dokładne odtworzenie oryginału dzieła sztuki, dokumentu itp.» Kopia obrazu, rzeźby. Kopia listu. Robić, sporządzać kopię. 2. fot. «odbitka, reprodukcja fotograficzna» ∆ Kopia filmowa «odcinek… …

    Słownik języka polskiego

  • 15kruszenie — n I rzecz. od kruszeć, kruszyć …

    Słownik języka polskiego

  • 16kruszenie się — rzecz. od kruszyć się …

    Słownik języka polskiego

  • 17łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… …

    Słownik języka polskiego

  • 18miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 19mleć — ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony «kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»… …

    Słownik języka polskiego

  • 20pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… …

    Słownik języka polskiego