krawędź

  • 1krawędź — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krawędździ; lm M. krawędźędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} linia na styku dwu powierzchni; także część (wąski pas) jakiejś powierzchni przy samym jej brzegu; brzeg, kant …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2krawędź — ż V, DCMs. krawędźędzi; lm M. krawędźędzie, D. krawędźędzi 1. «linia zetknięcia się dwóch powierzchni; wąski, pobrzeżny pas płaszczyzny, zagłębienia lub wzniesienia; brzeg, skraj, kant» Krawędź łóżka, stołu. Krawędź chodnika, dachu, lasu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3krawędź — Na krawędzi (czegoś) «w bardzo trudnej, niekorzystnej dla kogoś sytuacji, często bez wyjścia»: W 1997 roku rozgłośnia znalazła się na krawędzi bankructwa. Rzecz 03/08/2000. Rosja była źle przygotowana do wojny i znajdowała się dosłownie na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4burta — ż IV, CMs. burtarcie; lm D. burt 1. «boczna ściana, bok albo górna krawędź łodzi, kadłuba statku, okrętu» Lewa, prawa burta. Woda przelewa się przez burtę. Fale tłuką o burty. ∆ Burta w burtę «określenie położenia dwóch statków stojących obok… …

    Słownik języka polskiego

  • 5faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 6górny — 1. «znajdujący się na pewnej wysokości; odbywający się, będący w górze, wysoko; wyżej nad czymś leżący; wyższy, wysoki» Górna warga. Górne zęby. Górne dziąsło. Górne warstwy atmosfery (powietrza). Górny pokład w kopalni. Górne piętra budynku. W… …

    Słownik języka polskiego

  • 7grań — ż V, DCMs. grani; lm M. granie, D. grani 1. «wyraźna, ostro zarysowana linia zetknięcia się dwóch ścian; ostra krawędź, kant» Fazować granie bloków granitu. 2. «stromy, ostry, często poszarpany skalisty grzbiet górski; krawędź utworzona przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wrąb — m IV, D. wrębu, Ms. wrębie; lm M. wręby 1. «wgłębienie, rowek, nacięcie w czymś; wcięcie w krawędzi jednego drewnianego elementu służące do łączenia tego elementu z innym, mającym krawędź wypukłą» Wrąb ościeżnicy. 2. «brzeg, krawędź czegoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9Jerzy Zagórski — (December 3, 1907 in Kiev–August 5, 1984 in Warsaw) was a Polish poet, essayist and translator. Member of literary group Żagary. Awarded the Righteous Among the Nations together with his wife Maria (Maryna) Zagórska, translator of belles lettres …

    Wikipedia

  • 10БРОВКА ДОРОГИ — линия пересечения обочины с откосом насыпи земляного полотна или внутренним откосом кювета при устройстве земляного полотна в выемке (Болгарский язык; Български) ръб на пътна канавка (Чешский язык; Čeština) hrana silniční koruny (Немецкий язык;… …

    Строительный словарь