krajać

  • 51okroić — dk VIa, okroję, okroićisz, okrój, okroićił, okrojony rzad. okrajać dk IX, okroićję, okroićjesz, okraj, okroićał, okroićany okrawać ndk I, okroićam, okroićasz, okroićają, okroićaj, okroićał, okroićany «krając naokoło zmniejszyć, pozbawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 52przykroić — dk VIa, przykroićkroję, przykroićkroisz, przykroićkrój, przykroićił, przykroićojony przykrawać ndk I, przykroićam, przykroićasz, przykroićają, przykroićaj, przykroićał, przykroićany 1. «przyciąć, skroić coś według jakiejś formy, wzoru; przyciąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 53rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić …

    Słownik języka polskiego

  • 54rzezać — ndk I, rzezaćam, rzezaćasz, rzezaćają, rzezaćaj, rzezaćał, rzezaćany a. IX, rzeżę, rzeżesz, rzeż 1. przestarz. «rżnąć, ciąć, krajać, piłować» Rzezać drzewo. 2. przestarz. «rzeźbić, ryć; wyrzynać, szlifować» Rzezać w kamieniu, bursztynie, drzewie …

    Słownik języka polskiego

  • 55rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 56szatkować — ndk IV, szatkowaćkuję, szatkowaćkujesz, szatkowaćkuj, szatkowaćował, szatkowaćowany «drobno krajać, siekać jarzyny, zwłaszcza przeznaczone do kiszenia» Szatkować kapustę …

    Słownik języka polskiego

  • 57żywiec — m II, D. żywiecwca 1. blm «zwierzę, zwierzęta przeznaczone na rzeź» Skup żywca. Eksport żywca. 2. B.=D.; lm M. żywiecwce, D. żywiecwców «mała rybka (np. kiełbik, uklejka) zasadzana na haczyk, służąca jako przynęta do łowienia ryb drapieżnych»… …

    Słownik języka polskiego

  • 58šercl — šèrcl m <N mn i/ ovi, G šérclā/ ōvā> DEFINICIJA reg. okrajak kruha; krajac, punta, puntica (vrh štruce) ETIMOLOGIJA austr.njem. Scherzel …

    Hrvatski jezični portal

  • 59krojiti — kròjiti (što) nesvrš. <prez. īm, pril. sad. jēći, gl. im. jēnje> DEFINICIJA 1. rezati tkaninu ili kožu radi šivanja odjeće, rublja ili obuće 2. reg. žarg. a. mjeriti i rezati [krojiti grede i letve za krov] b. određivati, odlučivati… …

    Hrvatski jezični portal

  • 60ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień