kraj rodzinny

  • 1kraj — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar wyznaczony przez granice etniczne lub polityczne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kraj Basków. Kraje Europy. Japonia jest dynamicznie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2rodzinny — rodzinnynni 1. «dotyczący rodziny, właściwy rodzinie, należący do rodziny, składający się z członków rodziny, wspólny członkom rodziny» Miłość rodzinna. Rodzinna fotografia. Rodzinne podobieństwo. Rodzinny kraj, dom, majątek. Rodzinne strony.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3kraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «obszar zamieszkany, określone terytorium stanowiące zazwyczaj całość państwową; państwo, ojczyzna» Obcy, ojczysty, rodzinny kraj. Kraje socjalistyczne, kapitalistyczne, neutralne. Tęsknota za krajem. Pracować dla… …

    Słownik języka polskiego

  • 4próg — 1. Gościnne progi «dom ludzi gościnnych, gościnni gospodarze»: Pan Maciejko opuszczał właśnie gościnne progi państwa Linsrumów. T. Konwicki, Dziura. 2. Nie wyjść, nie ruszyć się (ani) za próg «nie opuścić jakiegoś pomieszczenia, nie wychodzić… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5ukochać — dk I, ukochaćam, ukochaćasz, ukochaćają, ukochaćaj, ukochaćał, ukochaćany książk. «bardzo pokochać; umiłować» Ukochać coś ogromnie, nad życie, nade wszystko. Ukochać kraj ojczysty, dom rodzinny …

    Słownik języka polskiego