kradzieży

  • 31wspólnik — m III, DB. a, N. wspólnikkiem; lm M. wspólnikicy, DB. ów 1. «osoba biorąca wspólnie z kimś udział w jakimś przedsięwzięciu (często w działalności przestępczej); współuczestnik» Wspólnik przygód, zabaw. Wspólnik przestępstwa, kradzieży, napadu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 32zdybać — dk IX, zdybaćbię, zdybaćbiesz, zdyb, zdybaćał, zdybaćany pot. «spotkać, znaleźć kogoś, coś poszukiwanego, zwłaszcza przychwycić kogoś znienacka na jakimś złym uczynku» Zdybać kogoś na kradzieży, na kłamstwie …

    Słownik języka polskiego

  • 33złodziej — m I, DB. a; lm M. e, D. złodziejei ( ów) «ten, kto kradnie; ten, kto dopuścił się kradzieży» Notoryczny złodziej. Złodziej hotelowy. Banda złodziei. Strzec się złodzieja. Chwytać, łapać, ująć złodzieja. ∆ Złodziej kieszonkowy «złodziej kradnący… …

    Słownik języka polskiego

  • 34złodziejaszek — m III, DB. złodziejaszekszka, N. złodziejaszekszkiem; lm M. złodziejaszekszki, DB. złodziejaszekszków «złodziej dokonujący drobnych kradzieży» …

    Słownik języka polskiego

  • 35złodziejstwo — n III, Ms. złodziejstwowie; lm D. złodziejstwoejstw «popełnianie kradzieży, kradzież; proceder złodzieja» Przyłapać kogoś na złodziejstwie …

    Słownik języka polskiego

  • 36mieć lepkie ręce — Kraść; mieć skłonności ku kradzieży Eng. To have a tendency to steal; be larcenous …

    Słownik Polskiego slangu

  • 37mieć lepkie łapy — Kraść; mieć skłonności ku kradzieży Eng. To have a tendency to steal; be larcenous …

    Słownik Polskiego slangu

  • 38antykradzieżowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zabezpieczający przed kradzieżą, zapobiegający kradzieży : {{/stl 7}}{{stl 10}}Antykradzieżowe blokady drzwi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 39autocasco — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. autokasko] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} dobrowolne ubezpieczenie samochodu od wypadku, kradzieży, pożaru i uszkodzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opłacić autocasco. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 40chronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chronićnię, chronićni, chroń, chronićniony {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dopuszczać, by komuś lub czemuś stało się coś złego, szkodliwego; pilnować, strzec, ochraniać, zabezpieczać, osłaniać : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień