kradzieży

  • 21przychwycić — dk VIa, przychwycićcę, przychwycićcisz, przychwycićchwyć, przychwycićcił, przychwycićcony przychwytywać ndk VIIIa, przychwycićtuję, przychwycićtujesz, przychwycićtuj, przychwycićywał, przychwycićywany, pot. «zatrzymać kogoś, coś niespodziewanie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22przydybać — dk IX, przydybaćbię, przydybaćbiesz, przydybaćdyb, przydybaćał, przydybaćany pot. «zastać kogoś na czymś, zajść znienacka; schwytać, przyłapać» Przydybać kogoś na kradzieży …

    Słownik języka polskiego

  • 23przyłapać — dk IX, przyłapaćpię, przyłapaćpiesz, przyłapaćłap, przyłapaćał, przyłapaćany przyłapywać ndk VIIIa, przyłapaćpuję, przyłapaćpujesz, przyłapaćpuj, przyłapaćywał, przyłapaćywany «zastać, zobaczyć kogoś w chwili popełniania przez niego jakiegoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 24szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść …

    Słownik języka polskiego

  • 25ubezpieczać — ndk I, ubezpieczaćam, ubezpieczaćasz, ubezpieczaćają, ubezpieczaćaj, ubezpieczaćał, ubezpieczaćany ubezpieczyć dk VIb, ubezpieczaćczę, ubezpieczaćczysz, ubezpieczaćpiecz, ubezpieczaćczył, ubezpieczaćczony 1. «zawierać umowę z odpowiednią… …

    Słownik języka polskiego

  • 26ubezpieczenie — n I 1. rzecz. od ubezpieczyć. 2. «zapewnienie odszkodowania za poniesione straty; zespół czynności mający na celu zaspokojenie potrzeb majątkowych danej osoby w razie zajścia określonego zdarzenia losowego» Ubezpieczenie od ognia, kradzieży z… …

    Słownik języka polskiego

  • 27ukryć — dk Xa, ukryję, ukryjesz, ukryj, ukrył, ukryty ukrywać ndk I, ukryćam, ukryćasz, ukryćają, ukryćaj, ukryćał, ukryćany 1. «umieścić coś, kogoś w miejscu niewidocznym, zasłoniętym, bezpiecznym; schować coś przed kimś; udzielić schronienia komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 28uniewinniać — ndk I, uniewinniaćam, uniewinniaćasz, uniewinniaćają, uniewinniaćaj, uniewinniaćał, uniewinniaćany uniewinnić dk VIa, uniewinniaćnnię, uniewinniaćnnisz, uniewinniaćnnij, uniewinniaćnnił, uniewinniaćnniony «uznawać oskarżonego za niewinnego,… …

    Słownik języka polskiego

  • 29włamywacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «złodziej dokonujący kradzieży z włamaniem» …

    Słownik języka polskiego

  • 30wsiąknąć — dk Vc, wsiąknąćnę, wsiąknąćniesz, wsiąknąćnij, wsiąknąćnął a. wsiąkł, wsiąknąćkła, wsiąknąćkli, wsiąknąćkłszy wsiąkać ndk I, wsiąknąćam, wsiąknąćasz, wsiąknąćają, wsiąknąćaj, wsiąknąćał 1. «o cieczach: wsączyć się, przeniknąć w głąb czegoś» Woda… …

    Słownik języka polskiego