kosztem kogoś lub czegoś

  • 1kosztem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} z krzywdą, obciążeniem czegoś lub kogoś, z czyimś uszczerbkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiągnąć sukces kosztem wielu wyrzeczeń. Robić coś kosztem snu, rodziny. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2koszt — m IV, D. u, Ms. kosztszcie; lm M. y ( a) «suma pieniędzy wydatkowana na kupno lub opłacenie czegoś; nakład pieniężny na określony cel; wartość, cena» Koszt samochodu, lodówki. Koszty podróży, przejazdu. Koszty utrzymania. Koszty budowy domku.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było …

    Słownik frazeologiczny

  • 5grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …

    Słownik języka polskiego

  • 7cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …

    Słownik języka polskiego

  • 8konto — 1. Coś idzie, poszło na czyjeś konto, na czyjś rachunek «coś zostało komuś przypisane, uznane za czyjąś zasługę lub winę, coś zostało zrobione czyimś kosztem, coś obciążyło kogoś»: Gomułka i jego administracja nie dysponują zespołem tego rodzaju… …

    Słownik frazeologiczny

  • 9zdobyć — dk, zdobyćbędę, zdobyćbędziesz, zdobyćbądź, zdobyćbył, zdobyćbyty zdobywać ndk I, zdobyćam, zdobyćasz, zdobyćają, zdobyćaj, zdobyćał, zdobyćany 1. «odebrać coś komuś przemocą, opanować, zagarnąć coś w walce» Zdobyć twierdzę, ziemię, łupy. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …

    Słownik języka polskiego