konkurować or rywalizować z

  • 1rywalizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dążyć do zwycięstwa, zdobycia pierwszeństwa w czymś, osiągnięcia przewagi w konfrontacji z kimś; walczyć z kimś o… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2konkurować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konkurowaćruję, konkurowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić komuś, czemuś konkurencję; współzawodniczyć, rywalizować, ubiegać się o pierwszeństwo : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3konkurować — ndk IV, konkurowaćruję, konkurowaćrujesz, konkurowaćruj, konkurowaćował 1. «robić konkurencję, uczestniczyć w konkurencji; rywalizować, współzawodniczyć» Konkurować o pierwsze miejsce, pierwszą nagrodę. Konkurować z kimś, z czymś. 2. przestarz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4rywalizować — ndk IV, rywalizowaćzuję, rywalizowaćzujesz, rywalizowaćzuj, rywalizowaćował «ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć, konkurować z kimś» Rywalizować w zdobyciu pierwszego miejsca. Rywalizowali ze sobą o względy …

    Słownik języka polskiego