Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

konfidi

  • 1 вера

    ве́р||а
    1. (уверенность) certeco, konvinko;
    2. (религия) kredo, religio;
    3. (доверие) fido, konfido;
    приня́ть на \верау fidi, konfidi, kredi.
    * * *
    ж.
    1) fe f, confianza f

    твёрдая ве́ра — creencia firme; firme convicción

    слепа́я ве́ра — fe ciega

    ве́ра в Бо́га — confianza (creencia) en Dios

    ве́ра в самого́ себя́ — confianza en sí mismo

    ве́ра в успе́х де́ла — fe en el éxito del asunto

    2) ( вероисповедание) fe f, religión f, creencia f

    христиа́нская ве́ра — religión cristiana, cristianismo m

    ••

    си́мвол ве́ры — profesión de fe

    приня́ть на ве́ру — creer a pie juntillas

    не дава́ть ве́ры (+ дат. п.)no dar crédito (a)

    служи́ть ве́рой и пра́вдой — servir en cuerpo y en alma

    * * *
    ж.
    1) fe f, confianza f

    твёрдая ве́ра — creencia firme; firme convicción

    слепа́я ве́ра — fe ciega

    ве́ра в Бо́га — confianza (creencia) en Dios

    ве́ра в самого́ себя́ — confianza en sí mismo

    ве́ра в успе́х де́ла — fe en el éxito del asunto

    2) ( вероисповедание) fe f, religión f, creencia f

    христиа́нская ве́ра — religión cristiana, cristianismo m

    ••

    си́мвол ве́ры — profesión de fe

    приня́ть на ве́ру — creer a pie juntillas

    не дава́ть ве́ры (+ дат. п.)no dar crédito (a)

    служи́ть ве́рой и пра́вдой — servir en cuerpo y en alma

    * * *
    n
    1) gener. confianza, ley, religión, creencia, crédito, fe
    3) law. fiducia

    Diccionario universal ruso-español > вера

  • 2 верить

    ве́рить
    1. (кому-л., чему-л.) kredi iun, ion, al iu, al io;
    2. (в кого-л., во что-л.) fidi (или konfidi) iun, ion, al iu, al io.
    * * *
    несов.
    1) дат. п. creer (непр.) vt; dar crédito (a)

    ве́рить на́ слово — creer de (bajo) palabra (por la palabra)

    сле́по ве́рить — creer ciegamente

    не ве́рить свои́м уша́м, глаза́м — no dar crédito a sus oídos, a sus ojos

    испра́вленному ве́рить — dese fe a la enmienda

    2) (в + вин. п.) creer (непр.) vt (en), tener fe (en), confiar vi (en)

    ве́рить в Бо́га — creer en Dios

    ве́рить в себя́ — tener fe en sí (mismo)

    ве́рить в успе́х де́ла — tener fe en el éxito del asunto

    * * *
    несов.
    1) дат. п. creer (непр.) vt; dar crédito (a)

    ве́рить на́ слово — creer de (bajo) palabra (por la palabra)

    сле́по ве́рить — creer ciegamente

    не ве́рить свои́м уша́м, глаза́м — no dar crédito a sus oídos, a sus ojos

    испра́вленному ве́рить — dese fe a la enmienda

    2) (в + вин. п.) creer (непр.) vt (en), tener fe (en), confiar vi (en)

    ве́рить в Бо́га — creer en Dios

    ве́рить в себя́ — tener fe en sí (mismo)

    ве́рить в успе́х де́ла — tener fe en el éxito del asunto

    * * *
    v
    gener. confiar (en), creer (en), dar crédito (a), dar crédito a alguien (кому-л.), dar oido, prestar oido, tener fe (en), profesar

    Diccionario universal ruso-español > верить

  • 3 доверие

    дове́р||ие
    fido, konfido;
    \довериеи́тель konfidanto, prokurdonanto;
    \довериеить konfidi, fidi, doni prokuron;
    \довериечивый konfidema, trofidema, fidoplena.
    * * *
    с.
    confianza f, crédito m; fe f ( вера)

    во́тум дове́рия полит.voto de confianza

    пита́ть дове́рие — tener confianza

    злоупотребля́ть дове́рием — abusar de la confianza

    по́льзоваться дове́рием — gozar de la confianza

    втере́ться (войти́) в дове́рие ( к кому-либо) — ganarse la confianza (de)

    вы́разить дове́рие прави́тельству — dar el voto de confianza (votar la confianza) al gobierno

    обману́ть чьё-либо дове́рие — traicionar la buena fe de alguien

    * * *
    с.
    confianza f, crédito m; fe f ( вера)

    во́тум дове́рия полит.voto de confianza

    пита́ть дове́рие — tener confianza

    злоупотребля́ть дове́рием — abusar de la confianza

    по́льзоваться дове́рием — gozar de la confianza

    втере́ться (войти́) в дове́рие ( к кому-либо) — ganarse la confianza (de)

    вы́разить дове́рие прави́тельству — dar el voto de confianza (votar la confianza) al gobierno

    обману́ть чьё-либо дове́рие — traicionar la buena fe de alguien

    * * *
    n
    1) gener. aseguro, crédito, fe (âåðà), seguro, confianza, confidencia
    2) law. fiducia

    Diccionario universal ruso-español > доверие

  • 4 открыть

    откры́ть
    1. malfermi;
    malkovri (что-л. покрытое);
    malvolvi, streĉi (зонтик);
    \открыть кни́гу malfermi libron;
    2. (заседание и т. п.) malfermi;
    3. (памятник) inaŭguri;
    4. (обнаружить) malkovri, vidigi, elmontri;
    senmaskigi, senvualigi (разоблачить);
    5. (начать что-л.): \открыть ого́нь ekpafi;
    \открыть вое́нные де́йствия komenci militoperaciojn;
    \открыться 1. malfermiĝi, malkaŝiĝi, malkovriĝi;
    2. (кому-л.) konfesi, konfidi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) abrir (непр.) vt (тж. перен.); descerrar (непр.) vt ( отпереть); descubrir (непр.) vt ( что-либо покрытое)

    откры́ть сунду́к — abrir el baul

    откры́ть дверь, окно́ — abrir la puerta, la ventana

    откры́ть буты́лку — descorchar (destapar) una botella

    откры́ть консе́рвы — abrir una lata (de conservas)

    откры́ть кран — abrir el grifo

    откры́ть кни́гу — abrir el libro

    откры́ть зо́нтик — abrir el paraguas

    откры́ть лицо́ — descubrir la cara

    откры́ть путь (доро́гу) — abrir (despejar, allanar, desbrozar, dejar expédito) el camino

    откры́ть грани́цу — abrir la frontera

    2) ( обнажить) descubrir (непр.) vt, desnudar vt

    откры́ть грудь — descubrir el pecho

    3) (памятник, выставку; общественное здание, учреждение) abrir (непр.) vt, inaugurar vt
    4) ( начать что-либо) abrir (непр.) vt

    откры́ть се́ссию — abrir (hacer la apertura de) la sesión

    откры́ть пре́ния — abrir la discusión

    откры́ть теку́щий счёт — abrir una cuenta corriente

    откры́ть подпи́ску — abrir la suscripción

    откры́ть ого́нь — abrir el fuego

    откры́ть вое́нные де́йствия — romper las hostilidades

    5) (обнаружить, разоблачить) descubrir (непр.) vt, revelar vt, desenmascarar vt

    откры́ть за́говор — descubrir una conspiración

    6) ( сделать открытие) descubrir (непр.) vt
    ••

    откры́ть ка́рты — enseñar las cartas (el juego)

    откры́ть глаза́ ( кому-либо на что-либо) — abrir los ojos ( a alguien en algo)

    откры́ть ду́шу ( кому-либо) — declarar (abrir) su corazón, abrirse (непр.) (a)

    откры́ть ско́бки мат.abrir paréntesis

    откры́ть Аме́рику — descubrir América; перен. ирон. descubrir otra vez América

    * * *
    сов., вин. п.
    1) abrir (непр.) vt (тж. перен.); descerrar (непр.) vt ( отпереть); descubrir (непр.) vt ( что-либо покрытое)

    откры́ть сунду́к — abrir el baul

    откры́ть дверь, окно́ — abrir la puerta, la ventana

    откры́ть буты́лку — descorchar (destapar) una botella

    откры́ть консе́рвы — abrir una lata (de conservas)

    откры́ть кран — abrir el grifo

    откры́ть кни́гу — abrir el libro

    откры́ть зо́нтик — abrir el paraguas

    откры́ть лицо́ — descubrir la cara

    откры́ть путь (доро́гу) — abrir (despejar, allanar, desbrozar, dejar expédito) el camino

    откры́ть грани́цу — abrir la frontera

    2) ( обнажить) descubrir (непр.) vt, desnudar vt

    откры́ть грудь — descubrir el pecho

    3) (памятник, выставку; общественное здание, учреждение) abrir (непр.) vt, inaugurar vt
    4) ( начать что-либо) abrir (непр.) vt

    откры́ть се́ссию — abrir (hacer la apertura de) la sesión

    откры́ть пре́ния — abrir la discusión

    откры́ть теку́щий счёт — abrir una cuenta corriente

    откры́ть подпи́ску — abrir la suscripción

    откры́ть ого́нь — abrir el fuego

    откры́ть вое́нные де́йствия — romper las hostilidades

    5) (обнаружить, разоблачить) descubrir (непр.) vt, revelar vt, desenmascarar vt

    откры́ть за́говор — descubrir una conspiración

    6) ( сделать открытие) descubrir (непр.) vt
    ••

    откры́ть ка́рты — enseñar las cartas (el juego)

    откры́ть глаза́ ( кому-либо на что-либо) — abrir los ojos ( a alguien en algo)

    откры́ть ду́шу ( кому-либо) — declarar (abrir) su corazón, abrirse (непр.) (a)

    откры́ть ско́бки мат.abrir paréntesis

    откры́ть Аме́рику — descubrir América; перен. ирон. descubrir otra vez América

    * * *
    v
    gener. abrir (тж. перен.), descerrar (отпереть), descubrir (что-л. покрытое), desenmascarar, desnudar, inaugurar, revelar

    Diccionario universal ruso-español > открыть

  • 5 поверить

    пове́рить
    1. kredi;
    2. (доверить) konfidi.
    * * *
    сов.
    1) дат. п. creer (непр.) vt; dar crédito (a)

    пове́рить на́ слово ( кому-либо) — creer de palabra (a)

    пове́рь вводн. сл.créeme

    пове́ришь (ли) вводн. сл. — me crees...

    2) вин. п. ( доверить кому-либо) confiar vt; abrirse (непр.) (con) ( открыть)
    3) вин. п., уст. ( проверить) verificar vt, comprobar (непр.) vt
    * * *
    сов.
    1) дат. п. creer (непр.) vt; dar crédito (a)

    пове́рить на́ слово ( кому-либо) — creer de palabra (a)

    пове́рь вводн. сл.créeme

    пове́ришь (ли) вводн. сл. — me crees...

    2) вин. п. ( доверить кому-либо) confiar vt; abrirse (непр.) (con) ( открыть)
    3) вин. п., уст. ( проверить) verificar vt, comprobar (непр.) vt
    * * *
    v
    1) gener. (äîâåðèáü êîìó-ë.) confiar, abrirse (открыть; con), creer, dar crédito (a)
    2) obs. (ïðîâåðèáü) verificar, comprobar

    Diccionario universal ruso-español > поверить

  • 6 положить

    положи́ть
    meti, kuŝigi;
    loki (поместить);
    ♦ \положить нача́ло doni komencon, inaŭguri, iniciati;
    \положить на му́зыку verki muzikon por io;
    \положить за пра́вило fari regulon;
    \положить на о́бе лопа́тки спорт. alterigi la skapolojn;
    \положиться konfidi (доверять);
    kalkuli (рассчитывать на).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) poner (непр.) vt, meter vt; colocar vt ( поместить); verter (непр.) vt (насы́пать; налить)

    положи́ть са́хару в ко́фе — echar azúcar al café

    положи́те себе́ ( какой-либо еды) — sírvase

    положи́ть но́гу на́ ногу — cruzar las piernas

    положи́ть запла́ту — remendar (непр.) vt

    2) ( уложить кого-либо) acostar (непр.) vt

    положи́ть в больни́цу — hospitalizar vt

    положи́ть кра́ску — pintar vt

    положи́ть пу́дру — empolvarse

    4) (предположить, допустить) suponer (непр.) vt, admitir vt; poner (непр.) vt ( в математике)
    ••

    поло́жено прост. ( полагается) — tiene que, debe, hace falta

    как поло́жено прост.como es debido

    положи́ть нача́ло ( чему-либо) — dar comienzo (principio) (a)

    положи́ть коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)

    положи́ть основа́ние — poner las bases, echar los cimientos

    положи́ть жизнь за ро́дину — sacrificarse por la patria

    положи́ть ору́жие — deponer (rendir) las armas

    положи́ть на му́зыку — poner en música

    положи́ть себе́ за пра́вило — tener por regla

    положи́ть на о́бе лопа́тки — hacer medir el suelo (a), hacer morder el polvo

    положа́ ру́ку на́ сердце — con el corazón en la mano, sinceramente

    разжева́ть и в рот положи́ть — meter con cuchara (de palo); meter las palabras en el cuerpo

    положи́ть пе́рвый ка́мень — poner la primera piedra

    * * *
    сов., вин. п.
    1) poner (непр.) vt, meter vt; colocar vt ( поместить); verter (непр.) vt (насы́пать; налить)

    положи́ть са́хару в ко́фе — echar azúcar al café

    положи́те себе́ ( какой-либо еды) — sírvase

    положи́ть но́гу на́ ногу — cruzar las piernas

    положи́ть запла́ту — remendar (непр.) vt

    2) ( уложить кого-либо) acostar (непр.) vt

    положи́ть в больни́цу — hospitalizar vt

    положи́ть кра́ску — pintar vt

    положи́ть пу́дру — empolvarse

    4) (предположить, допустить) suponer (непр.) vt, admitir vt; poner (непр.) vt ( в математике)
    ••

    поло́жено прост. ( полагается) — tiene que, debe, hace falta

    как поло́жено прост.como es debido

    положи́ть нача́ло ( чему-либо) — dar comienzo (principio) (a)

    положи́ть коне́ц ( чему-либо) — poner fin (coto) (a)

    положи́ть основа́ние — poner las bases, echar los cimientos

    положи́ть жизнь за ро́дину — sacrificarse por la patria

    положи́ть ору́жие — deponer (rendir) las armas

    положи́ть на му́зыку — poner en música

    положи́ть себе́ за пра́вило — tener por regla

    положи́ть на о́бе лопа́тки — hacer medir el suelo (a), hacer morder el polvo

    положа́ ру́ку на́ сердце — con el corazón en la mano, sinceramente

    разжева́ть и в рот положи́ть — meter con cuchara (de palo); meter las palabras en el cuerpo

    положи́ть пе́рвый ка́мень — poner la primera piedra

    * * *
    v
    gener. (предположить, допустить) suponer, acostar (в постель и т.п.), admitir, colocar (поместить), echar, meter, poner (в математике), verter (насыпать; налить)

    Diccionario universal ruso-español > положить

  • 7 поручить

    поручи́ть
    1. komisii;
    2. (доверить) konfidi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( возложить исполнение) encargar vt, encomendar (непр.) vt

    мне пору́чено — me han facultado, me han encargado

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( возложить исполнение) encargar vt, encomendar (непр.) vt

    мне пору́чено — me han facultado, me han encargado

    * * *
    v
    gener. (кому-л.) (вверить чьим-л. заботам) confiar, (кому-л.) (возложить исполнение) encargar, (кому-л.) encomendar

    Diccionario universal ruso-español > поручить

  • 8 вверенный

    вве́р||енный
    konfidita;
    \вверенныйить konfidi.
    * * *
    1) прич. от вверить
    2) прил. офиц.

    вве́ренный мне институ́т — el instituto del que soy responsable

    Diccionario universal ruso-español > вверенный

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»