kompanii

  • 41za — nic (w świecie), za (żadne) skarby (świata), pot. za Boga (nie), za chińskiego boga, za Chiny (ludowe), posp. za cholerę itp. «w żadnym wypadku, w żadnej sytuacji; nigdy»: Z perspektywy czasu, mimo że są i miłe wspomnienia, za nic nie chciałbym… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42batalion — m IV, D. u, Ms. batalionnie; lm M. y 1. wojsk. «największy pododdział różnych rodzajów wojsk, składający się z 3 4 kompanii» Kobiecy batalion. Batalion szturmowy, karny. Batalion muszkieterski, ochotniczy a. muszkieterów, ochotników. Batalion… …

    Słownik języka polskiego

  • 43chorągiew — ż V, DCMs. chorągiewgwi; lm M. chorągiewgwie, D. chorągiewgwi 1. «przytwierdzony do drzewca płat tkaniny określonego koloru (lub kolorów), czasem ozdobiony haftem, opatrzony godłem, np. państwa, miasta, znakiem oddziału wojskowego, organizacji… …

    Słownik języka polskiego

  • 44cygan — m IV, DB. a, Ms. cygannie; lm M. cygannie, DB. ów 1. Cygan «człowiek z koczowniczego plemienia indoeuropejskiego, rozproszonego w Europie i Azji» Obóz, tabor Cyganów. Czarny jak Cygan. □ Dla kompanii (dla towarzystwa) dał się Cygan powiesić. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 45dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46dowództwo — n III, Ms. dowództwowie, blm 1. «władza, stanowisko dowódcy; czynności dowodzenia» Otrzymać naczelne dowództwo. Objąć, sprawować dowództwo armii, kompanii. Przyjąć, złożyć, zdać dowództwo. ∆ Pod dowództwem «pod wodzą, pod kierownictwem» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 47front — m IV, D. u, Ms. frontncie; lm M. y 1. «przednia strona, przód czegoś; pierwsza linia, czoło oddziału, kolumny» Front kolumny, pochodu. Stanąć przed frontem kompanii. Atakować nieprzyjaciela z frontu. ∆ meteor. Front atmosferyczny (np. front… …

    Słownik języka polskiego

  • 48kompanijny — kompanijnyni «odnoszący się do kompanii wojskowej» Pisarz kompanijny. Orkiestra kompanijna. Dowódcy kompanijni …

    Słownik języka polskiego

  • 49powiesić — dk VIa, powiesićwieszę, powiesićsisz, powiesićwieś, powiesićsił, powiesićwieszony 1. «wieszając umieścić coś gdzieś, na czymś; zawiesić» Powiesić obraz, lustro na ścianie. Powiesić firanki w oknie. Płaszcz powieszony na wieszaku. 2. «uśmiercić… …

    Słownik języka polskiego

  • 50rota — I ż IV, CMs. rocie; lm D. rot hist. «w Polsce w w. XVI XVII: podstawowa jednostka organizacyjna i taktyczna piechoty zaciężnej składająca się z 80 300 żołnierzy, odpowiadająca kompanii w armiach cudzoziemskich» ‹niem.› II ż IV, CMs. rocie; lm D.… …

    Słownik języka polskiego