komary

См. также в других словарях:

• oganiać — ndk I, oganiaćam, oganiaćasz, oganiaćają, oganiaćaj, oganiaćał, oganiaćany «odpędzać od czegoś, od kogoś, spędzać z czegoś, z kogoś (zwłaszcza muchy, komary itp.); opędzać» Oganiać dziecko od komarów. Oganiać muchy z chleba. oganiać się «odpędzać …   Słownik języka polskiego

• Erbil (ciudad) — Saltar a navegación, búsqueda Erbil …   Wikipedia Español

• Hungarian Rhapsody (film) — For the 1928 German film, see Ungarische Rhapsodie. Hungarian Rhapsody Directed by Miklós Jancsó Written by Miklós Jancsó Gyula Hernádi Starring György Cserhalmi …   Wikipedia

• Schnakenburg — ist Ortsname von: Komary, Polen (deutscher Name) veraltet Schnackenburg Siehe auch: Schnackenburg (Begriffsklärung) Schnakenberg Schnackenberg …   Deutsch Wikipedia

• Sibirien — Si|bi|ri|en; s: Teil Russlands im nördlichen Asien. * * * Sibiri|en,   1) Föderaler Kreis S.Sibirien, Sibirischer Föderaler Kreis, russisch Sibịrskij federạlnyj ọkrug, Sibịrskij federạl nyj ọkrug, seit Mai 2000 in Russland bestehende, im… …   Universal-Lexikon

• ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

• dokuczliwie — dokuczliwieej przysłów. od dokuczliwy a) w zn. 1: Zachowywać się dokuczliwie. b) w zn. 2: Komary tną dokuczliwie. Ząb boli coraz dokuczliwiej …   Słownik języka polskiego

• drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta …   Słownik języka polskiego

• egipski — egipskiscy «pochodzący z Egiptu, charakterystyczny dla Egiptu» Funt egipski. Piramidy egipskie. Sennik egipski. Sztuka egipska. ∆ Plagi egipskie «według Biblii: nieszczęścia, które nawiedziły Egipt jako kara za zatrzymanie Żydów w niewoli» zwykle …   Słownik języka polskiego

• gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… …   Słownik języka polskiego

• jeść — ndk, jem, jesz, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony 1. «spożywać pokarmy przeżuwając i połykając» Jeść chciwie, łapczywie. Jeść ze smakiem, z apetytem. Jeść obiad, śniadanie, kolację. Jeść łyżką, widelcem, palcami. Jeść z miski, z talerza. Jeść… …   Słownik języka polskiego