kolejce

См. также в других словарях:

• wystać — dk, wystaćstoję, wystaćstoisz, wystaćstój, wystaćstał, wystaćstany 1. «stojąc wytrwać do końca czegoś, do pewnego czasu» Ledwie wystał do końca uroczystości. Nie mogła wystać na mrozie. 2. pot. «stojąc długo (w kolejce) uzyskać, wyjednać coś»… …   Słownik języka polskiego

• kolejka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kolejkajce; lm M. kolejkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kolej wąskotorowa jeżdżąca po węższych niż standardowe szynach, przewożąca pasażerów bądź towary w ruchu lokalnym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zajmujący komuś miejsce w kolejce i stojący w niej za opłatą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stacz stał w kolejce, wyręczając za opłatą tych, którzy nie mieli czasu na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pęd — Owczy pęd «bezmyślne, ślepe naśladowanie innych, uleganie nastrojom ogółu»: Nigdy w dziwacznym amoku i owczym pędzie nie biegł 8 marca do kwiaciarni i nie stał w kolejce, żeby przynieść wymiętą różę. WO 07/04/2001. W te pędy zob. ten …   Słownik frazeologiczny

• eskalator — m IV, D. a, Ms. eskalatororze; lm M. y techn. «schody ruchome, np. w kolejce podziemnej, w domu towarowym» ‹ang. z łac.› …   Słownik języka polskiego

• jedenasty — «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 11» Dziś jest jedenasty stycznia. Działo się to jedenastego stycznia. Być jedenastą, jedenastym w kolejce. jedenasty blm w użyciu rzecz. «jedenasty dzień miesiąca» Spotkamy się jedenastego. Wyznaczyć… …   Słownik języka polskiego

• kolejka — ż III, CMs. kolejkajce; lm D. kolejkajek 1. «kolej wąskotorowa łącząca miejscowości podmiejskie, wsie i miasteczka z miastem, także poszczególne działy fabryki, kopalni itp.; pociąg, wagony, wagoniki takiej kolei» Kolejka dojazdowa, podmiejska,… …   Słownik języka polskiego

• kolejkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów «osoba stojąca w kolejce, spędzająca tam dużo czasu» Tłum kolejkowiczów przed sklepem …   Słownik języka polskiego

• odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• poodpychać — dk I, poodpychaćam, poodpychaćasz, poodpychaćają, poodpychaćaj, poodpychaćał, poodpychaćany 1. «odepchnąć kolejno wielu ludzi, wiele rzeczy itp.» Poodpychał wszystkich w kolejce. 2. «spowodować niechęć wielu osób; zrazić czymś wiele osób,… …   Słownik języka polskiego