kol kola
11kóla — e ž (ọ̑) bot. tropsko drevo, katerega semena vsebujejo tein, Cola vera: uporaba plodov kole v farmaciji kól s mn. (ó) star. voz, zlasti kmečki: sedli so na kola; peljati se s koli / kola se počasi pomikajo po blatnem kolovozu ∙ preg. sila kola… …
12kół — m IV, D. kołu a. koła, Ms. kole; lm M. koły «pal zaostrzony na końcu; drąg, żerdź» Kół w płocie. Podeprzeć wrota kołem. ◊ Stać, utkwić itp. kołem, jak kół «stać, utkwić itp. nieruchomo, bezczynnie» ◊ pot. Język komuś stanął kołem «ktoś nie może… …
13kölə — (İmişli, Kəlbəcər) bax kola. – Keçinin bıynızsızına kölə deyillər (İmişli) …
14Península de Kola — Saltar a navegación, búsqueda Situación de la península de Kola al sur del Mar de Barents. La Península de Kola (en ruso: Кольский полуостров, Kol skij poluostrov) es una península que se encuentra en el norte de Rusia, en el óblast de M …
15Península de Kola — La península de Kola (en ruso: Кольский полуостров, Kol skij poluostrov) se encuentra en el norte de Rusia, en la región de Murmansk. Limita al norte con el Mar de Barents, al este y al sur con el Mar Blanco …
16TEAZUD — Kol kola tutunma. * Mc: Yardım …
17kołowy — 1. «mający kształt koła; okrągły» Kołowy przekrój walca. ∆ mat. Stożek kołowy «bryła powstała przez obrót trójkąta prostokątnego dokoła jednej z jego przyprostokątnych» ∆ Walec kołowy «powierzchnia utworzona przez prostą przesuwającą się… …
18koltuk — is., ğu 1) Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı. H. E. Adıvar 2) Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye Ta yan beline kadar gömüldüğü… …
19MÜTEAZİD — (Adad. dan) Kol kola tutunan, birbirine yardım eden, kol veren …
20yalpa — is., den. 1) Rüzgâr veya dalgaların etkisiyle geminin bir sancağa, bir iskeleye yatıp kalkması 2) İki yana sallanarak, eğilerek yürüme İkisi de yalpada; kol kola tutunmasalar yere yıkılacaklar. S. M. Alus Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yalpa… …
