koczowniczy
1koczowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do koczownictwa, związany z koczownictwem lub koczownikami; wędrowny, tułaczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koczowniczy tryb życia. Koczownicze ludy Afryki. {{/stl 10}} …
2koczowniczy — «dotyczący koczownictwa, koczowników, właściwy koczownikom, wędrowny, tułaczy» Ludy, plemiona koczownicze. Prowadzić koczowniczy tryb życia …
3koczowniczo — przysłów. od koczowniczy Żyć koczowniczo …
4lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 …
5nomada — m odm. jak ż IV, CMs. nomadaadzie; lm M. nomadadowie a. nomadaadzi, DB. nomadadów «członek pasterskiego i zbieracko łowieckiego ludu prowadzącego koczowniczy tryb życia, obecnie głównie w Azji, Afryce i Australii» przen. «człowiek zmieniający… …
6nomadyczny — nomadycznyni «nie mający stałego miejsca zamieszkania; koczowniczy, pasterski» Prymitywne szczepy nomadyczne …
7półkoczowniczy — «niezupełnie osiadły, częściowo koczowniczy» Półkoczowniczy tryb życia …
8szczep — m IV, D. u, Ms. szczeppie; lm M. y 1. «mała grupa etniczna, licząca od kilkuset do kilku tysięcy osób, różniąca się od plemienia tym, że nie wywodzi swojego pochodzenia od wspólnego przodka; często utożsamiana z plemieniem» Szczepy słowiańskie.… …
9koczowniczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. koczowniczy: Plemiona żyjące koczowniczo. {{/stl 7}} …
10lud — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mnż I, D. u, Mc. ludzie, W. u || rzad. ludzie {{/stl 8}}{{stl 7}} zbiorowość ludzi o wspólnym pochodzeniu, języku, kulturze, niemająca jednak, w przeciwieństwie do narodu, utrwalonej tradycji państwowej; szczep, plemię :… …
- 1
- 2
