kocie

  • 41łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …

    Słownik języka polskiego

  • 42łowny — 1. «będący przedmiotem łowów» Ptactwo łowne. Zwierzyna łowna. 2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)» □ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą) …

    Słownik języka polskiego

  • 43miauczeć — [wym. miau czeć] ndk VIIb, miauczećczy, miaucz, miauczećczał miauknąć [wym. miau knąć] dk Va, miauczećnie, miauczećnij, miauczećnął, miauczećnęła, miauczećnąwszy «o kocie i niektórych zwierzętach z rodziny kotów: wydawać charakterystyczny głos,… …

    Słownik języka polskiego

  • 44niełowny — 1. «nie będący przedmiotem łowów, nie należący do zwierzyny łownej» Niełowne ptaki. 2. «zwykle o kocie, czasem o innym zwierzęciu drapieżnym: nie umiejący łowić, niezręcznie łowiący» …

    Słownik języka polskiego

  • 45pomruk — m III, D. u, N. pomrukkiem; lm M. i «głuchy, stłumiony dźwięk; także: głos wydawany przez niektóre zwierzęta; szmer głosów zwykle wyrażający niezadowolenie; mruczenie, mamrotanie» Cichy, chrapliwy, gniewny pomruk. Kocie pomruki. Daleki pomruk… …

    Słownik języka polskiego

  • 46psik — 1. «wyraz naśladujący odgłos kichnięcia» Psik, psik kichnął parę razy. A psik! Na zdrowie! 2. «wyraz używany przy odpędzaniu kota» Psik, uciekaj kocie! …

    Słownik języka polskiego

  • 47sus — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. sussie; lm M. y «długi skok» Długie, gwałtowne, szybkie susy. Kocie, rysie susy. Biec, pędzić, sadzić susami. ◊ Dać susa gdzieś, przez coś «wykonać długi skok, skoczyć gdzieś, przez coś» ◊ Znaleźć się, wpaść gdzieś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 48zamiauczeć — dk VIIb, zamiauczećczy, zamiauczećaucz, zamiauczećczał «o kocie: wydać miauknięcie; miauknąć» przen. «powiedzieć coś prosząco, płaczliwie; wydać dźwięk podobny do miauku» Dziecko zamiauczało w wózeczku …

    Słownik języka polskiego

  • 49zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 50bajka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bajkajce; lm D. bajkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielkich rozmiarów opowiadanie o treści fantastycznej, nasyconej cudownością, wywodzące się z opowieści ludowych,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień